ბავშვი ხატავს სახლს _

ერთი წითელი ატლასის საწოლი,

ეზოში ასეთივე წითელი ძაღლი,

დანარჩენ ფურცელს ავსებს

ბალახით, ან ცით,

შუაში, მზის გვერდით, აწერს ხელს,

თავისი ლოგიკა აქვს:

წითელი საწოლი ზამთარში

უფრო თბილია, წითელი ძაღლი

ვარდების ბუჩქს გავს,

ცა _ სინათლეს, რომელიც დღეში

ორი საათით მოდის,

ბალახი ისეთი რძიანია, შეიძლება მოწველო,

მაგრამ ცხოველების დახატვა არ იცის

და წერს: ძროხები, ცხვრები

ასოებს წვიმის დახრილობა აქვთ,

კომპოზიცია ჭკვიანია და

ოდნავ სევდიანი

ბავშვმა იცის, რა არის სევდა _

მშობლები ღამეს ტალახივით პურის

რიგში ათენებენ...

დილისთვის,

ნახევარქვეყანა ბალახში,

კიდევ წითელი კვერცხებია ჩახატული

თვალით გრძნობს, რომ ასე ჯობია,

გულით _ რომ მალე აღდგომა მოვა

და პატარა სიხარულს მოიტანს...