გვანცას კლდეებო,

რა დღე და მზე ხართ,

ამას ჩემ მეტი ვერვინ მიხვდება,

შენს ქარაფებზე ეს ჩემი მზერა

ისევ ბალღურად დაეხეტება.

მინდა ამოსვლა, შენი წყაროთი

ბაგის დალბობა, შუბლის მობანვა,

ვნახო, კლდეში რომ წყალი ამოდის,

ამბობს თუ არა, რასაც ამბობდა.

1990