გიორგი ლეონიძეს
როცა ძალიან დაგიახლოვდი,
ასე ძალიან შორს რად წახველი?
როგორც შატბერდის კედელში ლოდი,
მაგარი არის შენი სახელი.
მზით დატენილი სიტყვები ჰქუხან,
პატარძეულში ვხედავ შენს გორას
და გონიოში იგონებს მუხა
ციხესთან ქვითინს და ზღვასთან დგომას.
მარადიდს ზარავს ბუხბუხი შენი _
"იქნება გაღმელ ძმასაც ეშველოს..."
შენ რომ მომეცი, აი იმ რწმენით
ვემსახურები მე საქართველოს.
1971
საიტის "ექსკლიუზიური" მასალის გამოყენებისას აუცილებლად მიუთითეთ საიტის ლინკი!
სავტორო უფლებების დარღვევის შემჩნევის შემთხვევაში გთხოვთ დაუკავშირდით საიტის ადმინისტრაციას! litklubi@mail.ru