ხალვაში ფრიდონ
გაზიარება

ის, ვინაც მიყვარს, ისე შორსაა... 

ის, ვინაც მიყვარს, ისე შორსაა,

გზა და ლოდინი მართმევს ყველაფერს,

ამდენმა ღელვამ გული მოშალა

და მაინც მინდა, გული ღელავდეს.

ცისარტყელებო, გადამატარეთ, _

მზიდეთ თამარის ლურჯო ხიდებო,

ამ წუთისოფლის სიპატარავე,

შენ, სიყვარულო, გამიდიდეო.

 

1970

??????