სხვა გაზაფხული
მიწიდან ისევ ამოდის ია,
ტყე აუვსიათ სიმღერით ჩიტებს,
შეყვარებულის გულივით ღია
ზეცა ნაზამთრალ ქედებს ამშვიდებს.
და მიხარია, რომ თეთრ ყვავილში
ტყემლის კაკალი მწვანედ მაგრდება,
თან გული მწყდება: ფერი გაივლის, _
ეს გაზაფხული მე დამაკლდება.
1964
საიტის "ექსკლიუზიური" მასალის გამოყენებისას აუცილებლად მიუთითეთ საიტის ლინკი!
სავტორო უფლებების დარღვევის შემჩნევის შემთხვევაში გთხოვთ დაუკავშირდით საიტის ადმინისტრაციას! litklubi@mail.ru