ქერათმიანი
მწიფე ხორბალი,
მზით დაბომბილი
შემოდგომის ტყე,
სიმწიფის ქარმა ფიქრი მომპარა
და გავხდი ქერა
ფოთლების ტყვე.
ბილიკი ბილიკს,
როგორც ნაწნავი,
გადაგრეხია და მისდევს ქედს,
იმ ქერა თმებმა ბევრი მაწვალა,
მაგრამ მე მაინც არ ვერჩი ბედს.
1967
საიტის "ექსკლიუზიური" მასალის გამოყენებისას აუცილებლად მიუთითეთ საიტის ლინკი!
სავტორო უფლებების დარღვევის შემჩნევის შემთხვევაში გთხოვთ დაუკავშირდით საიტის ადმინისტრაციას! litklubi@mail.ru