ლექსი პირველი

ყვავმა დაამსხვრია კაკლის ნაჭუჭები

და მზე ამოვიდა მსხვილი ლებნებიდან.

იქვე ტანშიშველი დგანან ალუჩები,

გრძელი ტოტები კი ზეცას ებმებიან.

ეზოს შუაგულში სკდება ბროწეული,

ბუდე აივანზე დარჩა უმერცხლებოდ...

მზე კი გაგანია რთველში მოწვეული,

იქვე ჩამომჯდარა... მისდევს ურემს თედო.

ძველი მარნის გულში სქელი ქვევრებია,

ღვინო დოქებიდან ძლივსღა იყურება.

ვენახს პატარები ცეკვით ევლებიან,

სავსე მტევნები კი ეშხით იწურება!

ვაზი დაჩოქილა მუხლზე მოლასავით,

მთვრალი დიონისე მოდის სოფლისაკენ,

შინდი შეკონილა ფიჩხის კონასავით,

მოვა, გაიტაცებს ქარი თონისაკენ.

ბინდმა გამოაცხო წვრილი ლავაშები,

მთიდან მეზობელმა შოთიც მოაწოდა.

სტუმრებს გაატანეს თხილი და ვაშლები,

თავი შემოდგომამ ყველას მოაწონა.

ხვალ მზე გაიღვიძებს დილით, ნაბახუსევს,

ვენახს ნისლიანი თვალით გადახედავს

და რომ ვერ იხილავს გულით ნანატრ ყურძენს,

წავა სხვა სოფლისკენ, ვაზებს გადათელავს.

ლექსი მეორე

ფოთლის ქარიშხალთან შემოკვდომა,

მტევნის გამოწურვა საწნახელში...

დარდით მიაცილებს შემოდგომას

ქარი მოოქროვილ სასახლეში.

ბუდე, ამოწნული აივანთან

ობლად, უმერცხლებოდ შერჩენილა.

სადღაც ტაროები გაიფანტა...

ბეღელს ბეღურები შეჩვევიან.

ბიჭი შემთვრალია მაჭრისაგან...

გოგო - მაჭარივით ფერწითელა,

ამბავს ელოდება მაყრისაგან,

როგორც დაღვინებას რქაწითელა.

ბებომ გამოაცხო მახარები,

მერე დაგვირიგა შვილიშვილებს.

ბებო... გახსოვს, როგორ მახარებდი,

როცა მე ვითვლიდი იმ წიწილებს?!

თითქოს ყელაფერი მეორდება,

როცა ფოთოლს უწევს შემოხმობა...

დილით, განთიადზე ბებო დგება,

ლოცვით დააპურებს შემოდგომას!

ლექსი მესამე

ქურმუხის წყალს ჩამოჰყვება

სიმღერები ჰერული -

მატიანეს გვერდებიდან

ჩუმად ამოხეული.

მკლავმაგარი პაპის ხელი

დამჩნევია ლელიანს,

დახუნძლული ვაზები კი -

ჭიგოს შემოხვევიან,

ქანაობენ, ირწევიან

ჩაშაქრული მტევნები...

ღვინო ცრემლად იწურება,

ვერ იტევენ ქვევრები!

„არაწითი ღვინეს დავლევ”-

ღიღინებენ ჰერები,

სუფრას პური არ აკლია,

არც მუხრუკას ღერები,

თუმცა ყველას ტანჯავს დარდი,

ფიქრს ვერავინ იშორებს

სამშობლოზე... გულს უმძიმებთ

საქართველოს სიშორე!

და გუგულის ბარტყებივით

სხედან უცხო ბუდეში

და აკლიათ მშობლიური

ალერსი და ნუგეში.

ჰერი ჰერობს და ქართველობს!

არ სჭირდება მტკიცება,

რომ ბედკრული „საქართველო

ჰერეთიდან იწყება!”