აბულაშვილი ანზორ
გაზიარება

სოხუმში 

როცა ალმოდებულ ქალაქში –
ალმოდებული სიყვარული,
შუა ქუჩაში განწირული კივილით,
ხელებგაშლილი გარბოდა,
ჯერ უწვერული,
უცაბედად მოცელილი ბიჭისაკენ
და ათიოდე ნაბიჯიღა აშორებდა
დაღუპულამდე,
ასევე უცებ – მასაც –
ყვავილს, სიფრიფანას და ენძელისფერს,
საბედისწეროდ, შიგ გულში მისწვდა
ტყვია და... მორჩა...
მერმე იმათი გულებიდან მოწანწკარე
მდუღარე სისხლის წვრილმა ნაკადმა
მტვრიან ასფალტზე
ერთურთისკენ გაიკვალა გზა
და ერთმანეთში შერეული
გულის ფორმის ტბორ-გუბედ დაჩნდა.

??????