ამაშუკელი რევაზ

გაზიარება

ალილუია

უწმინდესსა და უნეტარესს,

სრულიად საქართველოს პატრიარქს

ილია II-ს

შხივის ვარსკვლავი

ბეთლეჰემის იისფერ ცაზე –

– ცოდვის ამხსნელი,

ადამის ძის ცოდვის გამშვები!..

...მოდის ურემი,

თოვლისფერი შროშნებით სავსე,

და ხილის ხონჩით

მგალობელი გუნდი ბავშვების...

გადაბიბინდა სანთლის სხივით

მთელი ქალაქი: –

–სარკმელი სარკმელს შესციცინებს –

ყრმა იბადება!..

...ხარ

შეწირული შენს სამშობლოს

როგორც ზვარაკი!

– ქართველთ ნათელო,

შენღა შერჩი მამულს თავდებად!..

იქნებ შემორჩა სულის ლუსკუმს

სმარაგდის წვეთი,

რომ გადმოვწერო

საკადრისი, შენი, სტრიქონი!

– მოდგმავ დავითის,

არაერთხელ აღმდგარო მკვდრეთით,

აღიხვენ თვალნი,

კვლავ იხილე იერიქონი!..

არა,

არ იშლის უხამსობას

მიწყივ, რეგვენი,

– ხორცსაც და სულსაც

`სამარყანდის~ ყაიდით მორთავს!..

შთამომავლობის

გადარჩენა თუ ვერ შევძელით –

– `ნუცა დაუყრით,

ნუ დაუფენთ მარგალიტს ღორთა!~

და რაც აქამდე მოიტანა

ერმა წვალებით,

გარყვნეს,

წაბილწეს,

გაასხვისეს ცაცა და მიწაც!..

დაცუნდრუკებენ იქით-აქეთ

`ერის მამები~...

– ვაი,

ქვეყანა სოვდაგრების ქარვასლად იქცა!..

გულმოწყალება,

სათნოება შენი რომ არა,

და ნუგეშინის სარიგებლად

მარად მზაობა,

– მე

ძვლების გროვას,

ნაცოდვილარ ხორცის ტომარას,

ვინ მაღირსებდა შენთან ბჭობას,

შენთან საუბარს?!.

– ალილუია!

ქრისტეშობას ზეიმობს ხალხი!

ამინ, უფალო,

ვერ წაშალონ ჩვენი ჯილაგი!..

...მოდის ყმაწვილი,

ავთანდილის მწყაზარი სახით,

ნინო ჯვრით ხელში,

საგალობლით და ჩიჩილაკით...

– ემმანოელ!

ემმანოელ!

იმედო ქართვლის!

შენს ეპისტოლეს გულზე ვიწერთ,

მუნ სიბრძნით გათლილს!..

წარუძეხ მამულს უფლის რწმენით,

მაცხოვრის ხატით,

და სამი სიტყვით,

სამი სიტყვით ილია მართლის!