სიყვარულის სონეტს
მოშვილდულ რკალში ოქროთვალით მეტად კარგია.
მეფურ ჯირითის ქამანდები ჩვენ ვიცით ორმა
და მონადირეს ტყეში თავი არ დამკარგვია.
შერჩეულ სხეულს ეს ჯავშანი მწყობრად არგია.
ქარვის მეფისქალს მაძმობილა ცრემლების თქორმა.
მწველ სიმღერებში რაც პოეტურ სულის თარგია,-
ყველას საცქერად აიტაცა ლაჟვარდში ქორმა.
ვფურცლავ რვეულებს, მტვრიან წიგნებს, ძველ ლექსიკონებს.
ვდარაჯობ სიტყვებს: მეფე, მონა და მაძებარი.
არის რითმები ქალწულივით: მკრთალი,მგზნებარი.
ხელის თარეში აჩუქურთმებს ხატულ სტრიქონებს.
ვრცელ ხალიჩაზე ცისარტყელა, ქნარი, დაფინე,-
დიანას ფეხთა საროკავად მე დავაფინე!
1920
საიტის "ექსკლიუზიური" მასალის გამოყენებისას აუცილებლად მიუთითეთ საიტის ლინკი!
სავტორო უფლებების დარღვევის შემჩნევის შემთხვევაში გთხოვთ დაუკავშირდით საიტის ადმინისტრაციას! litklubi@mail.ru