ხაბაზი ამირან
გაზიარება

ჩიტის ენა ექსკლიუზივი

მახსოვს შენი იავნანა,
მაგ კურცხალთა ცხელი დენა,
ჩვილის აკვნის ყურთბალიშში
შენახული ჩიტის ენა.
განა მერცხლის, გადამფრენის,
ჩვენში ჩიტი რამ დალია,
არცა თუნდა იადონის,
არც ბულბულის - მაფშალიას.
მიადევნე იავნანას,
ფარნავაზის ანბანთქებას.
გულწითელა ჩიტის ენა,
ზამთარშიც რომ ჩვენთან რჩება.
ყრმის ქართული ტირილიდან,
ქართის ენა დაიბადოს,
ჩვენს ბარდნაში იჭიკჭიკოს,
სუსხიანშიც აქ იზამთროს.
მესმის აკვნის ღილკილოთა
რეჩხი - რწევა, ცრემლთა დენა,
ქართულ ენას შეგაყვარებს
ყურთბალიშქვეშ ჩიტის ენა.
ჩაგჭიკჭიკებს სირინოზი,
ფერს აკვანში გიფენს ზენა,
საქართველო შეგაყვაროს
გულწითელა ჩიტის ენამ.

??????