*** "დამღალა ჩემმა უსაშველო მარტოსულობამ" ^{ექსკლიუზივი}

დამღალა ჩემმა უსაშველო მარტოსულობამ:

მომბეზრდა ფუყე შემართება, ცეცხლის შენთება,

ძველ ნასახლარზე დავიწყების კოშკი შენდება, _

დამღალა ჩემმა უსაშველო მარტოსულობამ.

მიბღვერს სიბერე _ თეთრი დათვი, _ თათებს ვულოკავ,

მოვა ბავშვობა _ ნაცნობ ეზოდ, ნაცნობ ჩელტებად,

მიცნობს წამიერ, თვალებს დახრის და შეჩერდება, _

დამღალა ჩემმა უსაშველო მარტოსულობამ...გზას გასცქერს მწირი _ უპოვარი, ღარიბ-ღატაკი,

მიმწუხრის კართან გადმოდგება ვიღაც ქადაგი

და წარსულ დღეებს მოგონებით მოაფერვალებს.

მადლობა უფალს, შემოდგომას მაინც ვეღირსე:

უჩუმრად ვდგავარ განშორების უღელტეხილზე

და კრთომით გავცქერ დათოვლილი მთების მწვერვალებს...