მალხაზის ხსოვნას ექსკლიუზივი
ტკივილები ვერ განკურნა დრომა,
კვლავ უხმოდ და უცრემლებოდ ვტირი,
თვითონ მიკვირს ჩემი ფეხზე დგომა,
დაგიდუმდა შენ რომ ენა-პირი.
სიხარული ჩემთვის აღარ არის,
ლექსებიც კი რწმენას ვეღარ მგვრიან,
დავალ კაცი, როგორც ცოცხალ-მკვდარი,
ვეღარ ვუძლებ ამ ცხოვრებას მტვრიანს.
შენ საფლავში გემატება წლები,
მე კი _ გულში ღრუბელივით დარდი,
ბედმა მიტომ შეგიმოკლა გზები,
რომ უფალსაც ჩემებრ შეუყვარდი.
საიტის "ექსკლიუზიური" მასალის გამოყენებისას აუცილებლად მიუთითეთ საიტის ლინკი!
სავტორო უფლებების დარღვევის შემჩნევის შემთხვევაში გთხოვთ დაუკავშირდით საიტის ადმინისტრაციას! litklubi@mail.ru