წერილი მარის ექსკლიუზივი
ღამეა...
წვიმს...
ო, რა ხვავრიელად წვიმს;
ბალახმა გაიხარა ძირს;
სუნთქვა შემომესმა ხის;
ნაღველი მომერია მზის.
ღამეა...
წვიმს...
ე, რა ლოთიანად წვიმსო,
ბუხარს მიჯდომია გლეხი.
ფლოსტები დაუყრია ძირს,
ციცას ელოდება მამა _
როდის შემოვაო შინ.
ღამეა...
წვიმს...
ო, რა გემრიელად წვიმს
კუზიან ორღობეში გზის;
მეორე მხარეზე ჩემთან
ნეხვიან ალაგეზე ზის,
ელოდებიან ვისაც,
მისი ალერსი მღლის.
ღამეა...
წვიმს...
ო, რა უცნაურად წვიმს,
ლოდინი არ არისო ცუდი _
მეჩურჩულება ის;
არ შემოვალო შენთან
თვალის დასაფსებად მტრის.
გაოცდებოდი ალბათ,
შეჰყვარებიხარო ვის,
მე კი ქალის ჟინი მკლავდა,
შენ თუ დამიფრთხობდი ძილს,
ღამეა...
წვიმს...