ჩხეტიანი თემურ
გაზიარება

კ ა რ ი 

სახლ-კარის მიტოვება არ მინდოდა,
მაგრამ უნდა წავსულიყავი.
სახლს კარი ჩამოვხსენი,
ზურგზე მოვიკიდე
და გზას გავუდექი.

ბევრი ვიარე...
ეს კარი ხან მაგიდად გამომადგა,
ხან კიდევ - საწოლად;
თავშესაფრის მაგივრობაც გამიწია 
და, როცა მდინარეს მივადექი,
ტივადაც ვაქციე.

ბევრი ვიარე, 
კარი არსად არ მივატოვე
და დიდი ხნის მერე
მასთან ერთად უკან გამოვბრუნდი.

და როცა სახლს მივუახლოვდი,
შევამჩნიე: 
იქიდან ვიღაცები გამოცვივდნენ
და აქეთ-იქით გაიფანტნენ -
ალბათ ეშმაკები თუ იყვნენ.

სახლი გამოვხვეტე.
დავალაგე
და კარი ჩამოვაბი;
დავხურე, 
მივწექი და
ძილმა წამიღო.

??????