წერეთელი აკაკი
გაზიარება

ჩემი სიმღერა 

ტიალმა წუთისოფელმა 

ნაღველი დამალევია; 

არც მომკლა, არც დამარჩინა, 

არც სული დამალევია. 


გაჩენის დღესა ვიწყევლი, 

სიცოცხლის წამსა ვაჩვენებ; 

მატყუარ სოფელს ვატყუებ: 

რასაც ვგრძნობ, მას არ ვაჩვენებ! 


ცრემლი რომ მაღრჩობს, ვიცინი... 

ჩემი პირბადე ის არი! 

სხვას ხელთ რად მივსცე ჯირითად 

მე ჩემი გულის ისარი?! 


ჩემი ეკალი სხვებისთვის 

იაა, ზამბახ-ვარდები. 

თავო, ნუ ეძებ თანამგრძნობს, - 

სისულელეში ვარდები! 


სჯობს, ისევ მწარე სოფელმა 

ნაღველი დამალევიოს; 

არც მომკლას, არც დამარჩინოს, 

არც სული დამალევიოს!

??????