ზეციურ გაზაფხულამდე ექსკლიუზივი
ციურ გაზაფხულს ვუფერავ ფარჩას,
გუმანი გემოდ აღარ მღალატობს,
გაღმა უმდილი მანდილი დამრჩა,
მეც ამა ქვეყნის ვგავარ კალატოზს.
ცაცია ბედმა მომანდო ქაფჩა,
მიწა საფლავად არ მებორცვება,
სადღაც ნაოში იმედი დამრჩა
და ვატან ქარებს ჩემს ბზე ოცნებას.
ხუთი კუთხიდან სურვილის გარდა
ერთი წერტილი ამოვიზმანე,
დრო მომატმასნის დაუმრკვნელ ფარდას,
კვლავ დაფეიქრობს ფიქრი მიზნამდე.
ყოფის საცერზე ნაცარი მჩარჩავს,
მაინც უიფქლოდ მატულობს ფეტვი,
გვირაბის ბოლოს ნათელი არ ჩანს,
ისევ უმუმლო მომავალს ვეტრფი.
საიტის "ექსკლიუზიური" მასალის გამოყენებისას აუცილებლად მიუთითეთ საიტის ლინკი!
სავტორო უფლებების დარღვევის შემჩნევის შემთხვევაში გთხოვთ დაუკავშირდით საიტის ადმინისტრაციას! litklubi@mail.ru