იათაშვილი შოთა
გაზიარება

სული ამოიწურა 

გაზაფხულდა მწუხარედ,
ბედი დაღმა მიცურავს,
გული ელის წუხანდელს,
სული ამოიწურა.

ჩვენი ბაღის ალუბალს
არ ატყვია კვირტები,
არ იქნება ცვლილება
არც ტანჯვით, არც კირთებით.

მაღლა ზეცა, მქუხარე,
დაბლა ქოხი, მიწური,
გული დარჩა ქურუხი,
სული ამოიწურა.

??????