იქ სადაც არ ვართ
არც ჩვენი გზაა, არც ჩვენი სახლი,
არც ბავშვები ახსენებენ იქ ჩვენს სახელებს,
არც დიაცი გვეფერება
მისით მოხიბლულს და მისთვის დაღლილს.
იქ სადაც არ ვართ,
კუდის ქიცინით და ლაქუცით არ გვეგებება,
სულ ყეფა-ღრენით გვიხსენებს ძაღლი.
იქ სადაც არ ვართ,
ენა ჩვენზე არც რასა როშავს,
და ბატონი უჩვენობა ტახტზე განრთხმული
განაგებს დრო-ჟამს.
საიტის "ექსკლიუზიური" მასალის გამოყენებისას აუცილებლად მიუთითეთ საიტის ლინკი!
სავტორო უფლებების დარღვევის შემჩნევის შემთხვევაში გთხოვთ დაუკავშირდით საიტის ადმინისტრაციას! litklubi@mail.ru