სიმინდის ფშვნა აივანზე
ვაქუჩებდი ცალკე ნაქურჩლებს
და ვივიწყებდი ნაგვის ყუთებს,
მტვერს და მიკრობებს...
მე ვუყურებდი მამამთილის
ანაქუბ ჩალებს
და არაფერზე მე არ ვფიქრობდი.
ბონკოს უბანში, აივანზე
მე სიმინდს ვფშვნიდი,
კვიჭი ტაროსთვის ცალკე მედგა
თხილის კალათი,
თან ჩალის ზვინებს შევცქეროდი
უცხო სიმშვიდით,
თან სიმინდს ვფშვნიდი ნაკორტალათი.
მიწანწკარებდა წყალი წყნარად
ბონკოს ღელეში;
ქიმიან ქვებზე თავის
ტალღებს ახურდავებდა,
დაღლილიყო და ჩამდგარიყო
ქარი ხენეში,
ქარს იხსენებდნენ მხოლოდ
სახლის სახურავები.
მე ვფშვნიდი სიმინდს,
ვაქუჩებდი ცალკე ნაქურჩლებს
და ვივიწყებდი ნაგვის ყუთებს,
მტვერს და მიკრობებს.
მე ვუყურებდი მამამთილის
ანაქუბ ჩალებს
და არაფერზე მე არ ვფიქრობდი.
საიტის "ექსკლიუზიური" მასალის გამოყენებისას აუცილებლად მიუთითეთ საიტის ლინკი!
სავტორო უფლებების დარღვევის შემჩნევის შემთხვევაში გთხოვთ დაუკავშირდით საიტის ადმინისტრაციას! litklubi@mail.ru