გაზიარება

სნეული მუზა (მთარგმნელი: დავით აკრიანი)

ეჰა, საბრალო მუზავ ჩემო, რა დაგმართნია?
მაგ ღამენათევ თვალში ბნელი ხილვები ღვივის
და შენს სახეზე მონაცვლებით ძრწიან და კრთიან
საშინელება და სიგიჟე, ჩუმი და ცივი.

იქნებ შიშსა და ტრფობას შენთვის თასებით ღვრიან
მწვანე ალქაჯი და ფერია ვარდისფერ წვივით?
იქნებ კოშმარმა შენ ზღაპრული მინტურნის წყლიან
ფსკერზე ჩაგძირა უმოწყალო მუშტით და კრივით?

მე ვისურვებდი, შენს სიმრთელით მფეთქავ არსებას
ხალასი აზრით შესძლებოდა მუდამ აღვსება,
შენს ქრისტიანულ სისხლს ედინა რაკრაკა ჩქერად,

როგორც ანტიკურ სიტყვა-მარცვლის ხმაკეთილ ჟღერას,
რასაც განაგებს ხან ფებუსი, ჰიმნთა მშობელი,
ხან კიდევ პანი, სიუხვის რქის დიდი მფლობელი.