გაზიარება

* * * შენი თვალები მაგონებენ ჯადოსნურ სარკეს (მთარგმნელი: ჯემალ აჯიაშვილი)

შენი თვალები მაგონებენ ჯადოსნურ სარკეს:
როს სიყვარული გვაოგნებს და გვაქცევს მუნჯებად, -
ცრემლს ირეკლავენ მწუხარების დასაუნჯებლად
და სულის ყოველ სატკივარზე ყვებიან ცალკერძ.

შენმა სიტყვებმა, მბრძანებელო, მაქეს და მამკეს,
არც მე მიცდია უბრად ყოფნა და გაურჩება,
თუმც იჭვით მთვრალი რანაირად გადაურჩება
ცნობიერების სიღრმეებში მოსროლილ ანკესს...

შეჩერდით, ცათა მხედრობანო, მნათობნო, - ვიდრემც
აუხდებოდეს საწადელი საწუთროს მკვიდრებს, -
დე, სული შეძრას სიყვარულის მსუბუქმა ზვირთმა; -

რომ ქვეყნის ძალნო, - იდუმალნო და განგებითნო, -
მოჯარდეთ კვლავ და ჭაბუკური ცეცხლით შევითნო
ჩემს დაღლილ მკერდზე ღვთაებრივი მშვენების მირქმა.