ბუდე (მთარგმნელი: ლულუ დადიანი)
არ ვიცი ახლა სადღა გალობენ,
არ გაიყინონ ოღონდაც ღამით,
უმწეონი და უნაკრტენოდ დარჩენილები,
უწინ ისეთი ჰქონდათ ქათიბი,
ჯერაც ვინახავ გაბნეულ ბუმბულს.
ქარის ბუდედ ვარ გადაქცეული.
წვიმა ცდის კვლავაც ჩემს ერთგულებას,
თუმც ამოხსნა კი არ შეუძლია.
ხანაც ფაფუკი თოვლი იბუდებს
და სულ მცირე ხნით ამივსებს წიაღს.
მარტოსულობა მესტუმრა უკვე,
არ მიმატოვებს აღარასოდეს.