გაზიარება

ანაბელ ლი (მთარგმნელი: შოთა იათაშვილი)

ეს მოხდა ზღვის პირას, ერთ დიდ სამეფოში,
დიდი ხნის, დიდი ხნის წინ,
იქ ერთი ქალწული ცხოვრობდა, რომელსაც
ეძახდნენ ანაბელ ლის;
მას ისე ვუყვარდი, არას დაეძებდა,
ოღონდ მყვარებოდა ის.
ყმაწვილი იყო და ყმაწვილი ვიყავი
ზღვის პირას დიდი ხნის წინ,
მაგრამ სიყვარულში სიყვარულს ვჯობნიდით
ჩვენ - მე და ანაბელ ლი;
და ამ სიყვარულის ერთხელაც შეშურდათ
ფრთიან სერაფიმებს ცის.
ეს იყო მიზეზი იმისი, რაც მოხდა
ზღვის პირას დიდი ხნის წინ,
ქარმა დაიქროლა ღამით და მოჰგვარა
ჟრჟოლა ჩემს ანაბელ ლის;
წამიც, და ამაყი ხალხი მისი გვარის
გაჩნდა და წამგვარეს მყის,
წამგვარეს, ჩაკეტეს შავბნელ აკლდამაში
დიდი ხნის, დიდი ხნის წინ.
ჩვენი აღმაფრენის რადგან ნახევარიც
არ ეგრძნოთ ანგელოზთ ცის,
ამიტომ მოხდა (ეს სუყველამ უწყოდა
ზღვის პირას დიდი ხნის წინ),
რომ ქარმა დაქროლა ცივი ღრუბლიდან და
მომიკლა ანაბელ ლი.
მაგრამ ნებისმიერ ბრძენკაცზე ძლიერად
ვგრძნობდით სიყვარულის ხიბლს -
და არც ლაჟვარდებში მცხოვრებ ანგელოზებს,
და არც ბოროტ სულებს წყლის,
არ ჰქონდათ უნარი, განეყოთ სულები
ჩემი და ანაბელ ლის: -
მას მერე სხივები მთვარის მახსენებენ
ყოველთვის ანაბელ ლის;
ვარსკვლავთა შუქი კი ფართო თვალებია
მშვენიერ ანაბელ ლის;
და ასე, ღამეში, ჩემს ძვირფას საცოლეს,
სიცოცხლეს, სიყვარულს ცივს,
ვუწევარ გვერდით მის შავბნელ აკლდამაში -
ეს მოხდა დიდი ხნის წინ.