მკერავზე
იკერებოდა ტანსაცმელი:
შარვლები - ბუტილკა,
პიჯაკები ულიპოდ, დაქანებული მხრებით.
პერანგები ორ-ორი ჯიბითა და ღილით.
კაბები დიდი, ამოჭრილი გულით - დეკოლტე.
იუბკები ათასგვარი ნაოჭით - პლისე.
გარეთ აბრა ეკიდა და ეწერა:
სამაგალითო ატელიე
შესასვლელთან, მარჯვნივ, დირექტორი იჯდა, თავზე დიდი კარტუზი ეხურა, პერანგზე მუშტის სიმსხო ჰალსტუხი ჰქონდა, ტანზე დიდი აპრეხილმხრებიანი პიჯაკი ეცვა. შარვლის ტოტები ფეხსაცმელებს უფარავდა. საამქროდან გოგოები მოდიოდნენ საქმეზე; ტანზე ტილოს კაბები და კრეპდეშინი ეცვათ. მხრები გაკეთებული ჰქონდათ დიდი და აპრეხილი. ტუჩები პომადით შეთხიპნილი, ლოყები პუდრით. ძლივს იჭერდნენ თავს მაღალ ქუსლებზე.
იკერებოდა ტანსაცმელი უკანასკნელ მოდაზე: ბუტილკა-შარვალი, დეკოლტე თუ რეგლანი-კაბა. მკერავებს ფართო ჩაფართხუნებული შარვლები ეცვათ - კაცებს, დიდი აპრეხილ მხრებიანი კაბები - ქალებს.
ექვს საათზე სამუშაო თავდებოდა.
მიდიოდა ხალხი.
უკანასკნელ სტილზე ჩაცმული მანეკენები უკან რჩებოდა, აბრის გვერდზე ქუდმოხდილი ვაჟი ეხატა: მას ხუჭუჭი თმა და ულიპო პიჯაკი ჰქონდა.
აბრაზე ეწერა:
სამაგალითო ატელიე
[1957 წ. აპრილი.]
შენიშვნები
ეს უსათაურო და უთარიღო ავტოგრაფი შეიცავს 3 გვერდს. დათარიღებულია ჩემ მიერ შემუშავებული კრიტერიუმის საფუძველზე: სტილი, ფურცლის ხარისხი, ფორმატი, ხელწერა, აგრეთვე ასო “ტ.” “1”-ს ამჯერად აშკარად გამოხატული ბუმბულიანი ისრის ფორმა აქვს. იხ., აგრეთვე, წინა მოთხრობების და მარტის სხვა მოთხრობათა ავტოგრაფები. ვფიქრობ, ეს არის მოთხრობა, პირველ სიაში მოხსენიებული როგორც “მკერავზე”. ასევე დავასათაურეთ.
ქვეყნდება პირველად.