მაიაკოვსკი ვლადიმერ
გაზიარება

ღრუბელი შარვლით ექსკლიუზივი

სდექ!
ბატონებო,
არ გაბედოთ თხოვნა წყალობის,
არ ხართ –
მათხოვრად ხელგაწვდილი მაწანწალები!

ჩვენ, გოლიათებს,
ვეებერთელა ნაბიჯებით,
გვმართებს რომ –
არც კი მოვუსმინოთ, ისე გავგლიჯოთ
ორადგილიან საწოლებზე მიწებებული,
როგორც უფასო დამატება –
ყველა ბაღლინჯო!

მათ დავეღრიჯოთ : „დამეხმარე“ ?!
არა, ბატონო!
შეიტენონ საკუთარი ჰიმნები და ორატორია! 
ჩვენ თავადა ვართ შემოქმედნი მხურვალე ჰიმნის,
ის მოგუგუნე ფაბრიკებში დასაწერია.

ან რა საქმე მაქვს მე ფაუსტთან,
რაკეტების ფეიერვერკი! –
მეფისტოფელთან უსხლტის ფეხი ზეცის პარკეტზე,
როცა ვიცი, რომ
ჩემს ჩექმაში არის ლურსმანი –
უკოშმარესი
თვით გოეთეს წარმოსახვებზე!

მე, 
ოქროპირი,
ვისი ყოველი სიტყვა
სულებს ახლად შობს,
და სხეულებს სახელებს არქმევს,
თქვენ გეუბნებით:
ერთი ციდა ცოცხალიც კი სჯობს,
ჩემს დამთავრებულ
ანდა აწი დასაწყებ საქმეს!

ისმინეთ!
კვნესით, ბორგვით ქადაგებს
ბაგემყვირალა, 
დღევანდელი დღის ზარატუსტრა!
ჩვენ სახე გვიგავს ნახმარ „პროსტინებს“, 
ხოლო ტუჩები - დაშვებულ „ლიუსტრას“,
კატორღელები
ქალაქ-ლეპროზორიუმების,
სადაც კეთრი ამოჭამა ოქრომ და ჭუჭყმა,
ვართ განბანილნი მზით და ზღვაურით, 
ვენეციურ ლაჟვარდზე სუფთა!
 
თარგმნა ნინო ქოქოსაძემ 

??????