გურჯი გიო (გიორგი თავართქილაძე)
გაზიარება

შემოგედალალე 

რომ იცოდე, როგორ ვგრძნობ შემოდგომას ,
ზამთრის ბებერ და უხეშ თითებში 
დედოფალი იმედივით რომ იწურება! 
რომ იცოდე,როგორი საზარელი ზამთარია 
ჩემს აივანზე ატუზული, მეზობლის კატა. 
როცა ისე მშვიდად შემიძლია გამოვაღო 
ნოემბერი... 
ცა-ჩალეწილი ფანჯრებიდან 
''შემოგედალალე !"-
-დაგიძახო. 
იმ ყვავილების და 
იმ ყვავილების, 
იმ ყვავილების და 
კიდევ იმ ყვავილების სურნელივით, შემოგედალალე.!.. 
რომ იცოდე ,როგორ გარბის ჩემი წლები, 
თბილისის ქუჩებიდან, ნისლივით წამომდგარი 
უგზო-უკლოდ დაკარგული ბავშვობის მსგავსად.!
რომ იცოდე, როგორი აპარპალდა ჩემს ფანჯრებთან 
შუაღამე, 
შენს სიყვარულსა და არსიყვარულს შორის 
ხიდივით ბეწვის, 
და კანივით - ცა როგორ მეწვის...
რომ იცოდე, როგორი მწარე, არმიყვარხარ ამინდები 
მიყრია მაგიდაზე... 
და ვცდილობ როგორმე არ იწვიმოს. 
ჰო, როგორმე არ იწვიმოს, 
ოღონდ არ იწვიმოს ...
შემოგედალალე !

??????