სარკიდან მებუტება ორეული
"მამაკაცებისთვის სიყვარული-
ეს სიცოცხლის ნაწილია,
ქალებისათვის კი-
მთელი ს ი ც ო ც ხ ლ ე."-
ჯორჯ ბაირონი.
სარკიდან მებუტება ორეული,
ვეღარ ვერთვი დილას აღმაფრენით,
გახდი უცაბედად შორეული-
შენი აღარ მესმის არაფერი...
შენი აღარ მესმის არაფერი,
შენზე ფიქრით სივრცეც დაიღალა,
ნუთუ წარსულს ძღვენად გადაეცი-
ერთად ყოფნა,ფიცი,ნარიყალა?!
ნუთუ თავს ტყუილად მაყვარებდი,
ნუთუ შენში გრძნობის სიმცირეა?!
მზე ბრდღვიალებს,
მაგრამ უშენობით
მცივა,
ვიყინები,
ს ი ცი ვ ე ა...
***
გრძნობა გვიზიდავდა,
ვნება გვაშორებდა,
ერთად დავდიოდით
მაინც ქაშუეთთან...
ხან ვმხიარულობდით,
ხანაც ვკამათობდით,
დრო კი
თ ა მ ა შ ო ბ დ ა
ბედის კამათლებით....
მე ახლაც შევხარი ხეებს კვირტებიანს,
გულში კი გრძნობები ისევ ინთებიან...
...................
ისევ ღუღუნებენ მტრედების გუნდები,
მე კი თუ დაგტოვებ,
ა ღ ა რ
დ ა ვ ბ რ უ ნ დ ე ბ ი ! . . .
***
შენებური ხასიათი დამჩემდა,
შენებური სილაღითა ვხარობ...
ერთხელაც არ დავიჩივლებ გამჩენთან
რომ ჩემს ნაცვლად სულ სხვა შეიყვარო...
ერთხელაც არ დავიჩივლებ გამჩენთან,
თუ კი ბედი უშენობას მარგუნებს;
რადგან სული შენი ჩემთან დარჩება -
და...
ბოლოს ,
ისევ,
ჩემსკკენ
შ ე მ ო გ ა ბ რ უ ნ ე ბ ს !...