მე რომ არაფერი ვთქვა...
ცაო, ცაო, ნათელო, ეს დღე შენი მზის არი,
ღამით ციცინათელობ და ლურჯ სიზმრებს გვიგზავნი.
ზოგი შენს შუქს ვერ იტანს, ჩვენ კი შენით ვკისკისობთ...
მე რომ არაფერი ვთქვა,
გული ყვირის-მიყვარსო!
მთაო, ზრდა-გახარება!ოხვრა არ გამაგონო,
შენს ლურჯ მკერდზე ქარებმა მარწიოს და მაგოროს,
შენი კლდე და ქარაფი დარდით ვინ დაგიზახოს,
მე არ გეტყვი არაფერს,
გული ყვირის,-მიყვარსო!
წყალწითელას ჭალაში დაქროლილო ნიავო,
როს უხილავ ფრთას გაშლი, აბა როგორ ვიავო,
ან წამიღე ფრენით და ან შემრიე თიხასო...
მე რომ არაფერი ვთქვა, გული ყვირის-მიყვარსო!
ღამით მთვარის სინათლევ, დღისით მზის მცხუნვარებავ,
ერთგულებავ, სიმართლევ, ვერ წაგლეკოს ქარებმა.
იფრიალეთ დროშადო, აცდენოდეთ ხიფათსო,
ენაც რომ ამომშანთონ, გული ყვირის-მიყვარსო!
საქართველოვ, ვულკანზე გაკიდულო აკვანო,
ერთო ციდავ რუკაზე, ისე მთელო სამყაროვ,
შენზე ლაღ სიმღერათა სიტყვა რამ დამიხავსოს...
მე რომ არაფერი ვთქვა, გული ყვირის-მიყვარსო!
ღამით ციცინათელობ და ლურჯ სიზმრებს გვიგზავნი.
ზოგი შენს შუქს ვერ იტანს, ჩვენ კი შენით ვკისკისობთ...
მე რომ არაფერი ვთქვა,
გული ყვირის-მიყვარსო!
მთაო, ზრდა-გახარება!ოხვრა არ გამაგონო,
შენს ლურჯ მკერდზე ქარებმა მარწიოს და მაგოროს,
შენი კლდე და ქარაფი დარდით ვინ დაგიზახოს,
მე არ გეტყვი არაფერს,
გული ყვირის,-მიყვარსო!
წყალწითელას ჭალაში დაქროლილო ნიავო,
როს უხილავ ფრთას გაშლი, აბა როგორ ვიავო,
ან წამიღე ფრენით და ან შემრიე თიხასო...
მე რომ არაფერი ვთქვა, გული ყვირის-მიყვარსო!
ღამით მთვარის სინათლევ, დღისით მზის მცხუნვარებავ,
ერთგულებავ, სიმართლევ, ვერ წაგლეკოს ქარებმა.
იფრიალეთ დროშადო, აცდენოდეთ ხიფათსო,
ენაც რომ ამომშანთონ, გული ყვირის-მიყვარსო!
საქართველოვ, ვულკანზე გაკიდულო აკვანო,
ერთო ციდავ რუკაზე, ისე მთელო სამყაროვ,
შენზე ლაღ სიმღერათა სიტყვა რამ დამიხავსოს...
მე რომ არაფერი ვთქვა, გული ყვირის-მიყვარსო!