რაც ქვეყნად კაცმა ისწავლა წერა, ჩემი სახელი წელა და წელა; ყოვლად მტყუანი, ქურდი, ცბიერი, მუდამ კუდგრძელა ვიყავი მელა.
თუ შევსანსლავდი სადმე ერთ ქათამს, კაცი დამდევდა თოფით და კეტით, თავად კი თავისნაირთა ჟლეტით, ჯიბენატენი ყვლეფით და ღლეტით, სულ ეძახოდა თავს ალალ-მართალს.