მივტრიალდეთ
შენში სინათლეა ჯერ არგაგონილი,
ჩემკენ ძველებურად მსხვილი წვიმებია,
მიდის ეს ცხოვრება ისევ ჟარგონულად -
ძვლებში ტკივილები იმტვრევინებიან.
ჰოდა,
განგებასთან ახლა კვლავ ვთავხედობ,
რა ვქნა,
ჭრილობები მინდა გამიმთელდეს,
მინდა შენს თვალებში ისე ჩამახედო,
გულზე რაღა ვთქვა და -
სულშიც გამითენდეს.
წუხელ შენი სუნთქვა ვთვალე ათასამდე,
ცაზე ვარსკვლავია ალბათ მილიარდი,
მოდი,
მომეკარი,
სანამ დაგვთარსავდეს
ბედი როკაპი და -
ზურგით მივტრიალდეთ
ყველა ამქვეყნიურ დავიდარაბისგან,
ნაღდად სიკვდილია დგომა ამდაგვარი,
სანამ ვინმე ცუდმა ბედთან დაგვაბიზღა,
ჩვენთან მოსასვლელი მოვჭრათ გზა და კვალი.
საიტის "ექსკლიუზიური" მასალის გამოყენებისას აუცილებლად მიუთითეთ საიტის ლინკი!
სავტორო უფლებების დარღვევის შემჩნევის შემთხვევაში გთხოვთ დაუკავშირდით საიტის ადმინისტრაციას! litklubi@mail.ru