ჩერქეზიშვილი ნიკა
გაზიარება

მივტრიალდეთ  

შენში სინათლეა ჯერ არგაგონილი, 
ჩემკენ ძველებურად მსხვილი წვიმებია,

მიდის ეს ცხოვრება ისევ ჟარგონულად - 
ძვლებში ტკივილები იმტვრევინებიან.

ჰოდა, 
განგებასთან ახლა კვლავ ვთავხედობ, 
რა ვქნა, 
ჭრილობები მინდა გამიმთელდეს, 
მინდა შენს თვალებში ისე ჩამახედო, 
გულზე რაღა ვთქვა და -
სულშიც გამითენდეს.

წუხელ შენი სუნთქვა ვთვალე ათასამდე, 
ცაზე ვარსკვლავია ალბათ მილიარდი,

მოდი, 
მომეკარი, 
სანამ დაგვთარსავდეს
ბედი როკაპი და -
ზურგით მივტრიალდეთ
ყველა ამქვეყნიურ დავიდარაბისგან,

ნაღდად სიკვდილია დგომა ამდაგვარი,

სანამ ვინმე ცუდმა ბედთან დაგვაბიზღა,
ჩვენთან მოსასვლელი მოვჭრათ გზა და კვალი.

??????