გაზიარება
ბესიკი (გაბაშვილი ბესარიონ)
ამბავს ავწერ ადრინდელსა  
ასპინძისათვის  
ბულბული მოდის მწუხარებით  
გიშრის ნავში  
დედოფალს ანაზედ  
დილას მთიებს  
ვარდო სასურო  
ვაჲ ესე დრონი  
ირაკლი მეფის ქება  
მამამან გფაროს  
მარად შენ მიმაჩნდე  
მე მივხვდი მაგა შენსა ბრალებსა  
მე შენი მგონე  
მე შენმა ფიქრმა მიმარინდა  
სევდის ბაღს შეველ  
სტვენს ბულბული  
ტანო ტატანო  
შავ გლახ გულო  
შავნი შაშვნი  
ცრემლთა ისხარნი  
ჰაერი ცივ-ნამიანი  
„ან“-ზე სით მოხვალ