ტაბიძე გალაკტიონ
| მეგობარს |
| * * * მახსოვს, მე გზაჯვარედინზე... |
| * * * ...და კვლავ იწყება ახალი წელი... |
| * * * აბრეშუმი გვსურს... |
| * * * აგერ ინგლისი... |
| * * * აგერ კიდევ რურუა... |
| * * * აგერ, ღობიდან გიცქერს... |
| * * * აგერ, შემოდგომობის... |
| * * * აზურმუხტდა ზღვა ლაღი... |
| * * * ათას რვაას სამოცდაათ ზოლიდან... |
| * * * ათასფერად მოქარგული... |
| * * * აი, გეგმაც... |
| * * * აი, ფანჯარა იმ სახლის... |
| * * * აი, ქარხანაც... |
| * * * აი, ჩემს თვალწინ ძველი სიონი... |
| * * * ალიომ უთხრა ილიოს... |
| * * * ამ ჩემს თმებში ვერცხლის ჩრდილებს... |
| * * * არ გეგონა, არ ელოდი... |
| * * * არ მეგონა... |
| * * * არ მინდა სიტყვა... |
| * * * არ მოხერხდება განა... |
| * * * არ მშორდება სევდა მწარე... |
| * * * არა ზეცა, არა ლანდი, არა ფერია... |
| * * * არა იქ, სადაც სიხარულია... |
| * * * არა, არ დამავიწყდება... |
| * * * არეს მრავალ გარდასულ წლის... |
| * * * ასე, ამგვარად... |
| * * * ატესტატის წყალობით... |
| * * * აუჩქარებლად, დინჯად... |
| * * * აფხაზეთს არის მდებარე რიცა... |
| * * * აქ მარმარილოს მაღალი... |
| * * * აყვავილდა ყაყაჩო... |
| * * * აჩრდილი ჩუმი და მოთარეშე... |
| * * * აცივდა.. მალე მოვა ზამთარი... |
| * * * ახალი წელი... |
| * * * აჰ, შორს გაისმის... |
| * * * ბენუარიდან ხედავდა თვალი... |
| * * * გაგონდება თუ არა... |
| * * * გადაეფარა საქართველოს გზებს... |
| * * * გადამწვანებულ მწერვალებიდან... |
| * * * გადასძახე... |
| * * * გაზაფხულის იისფერო მზერავ... |
| * * * განა მისთვის ამშვენებს... |
| * * * გარედ სწვიმს და თოვს... |
| * * * გართმევთ პოეტობას?.. |
| * * * გასაოცარი მისი შვენება... |
| * * * გაშლილ წალკოტში... |
| * * * გაჰქრეს ბნელი ჟრიამული... |
| * * * გემი ვით არ იცნობს... |
| * * * გეძებდი ყველგან... |
| * * * გზა არ ღირს დავიდარაბად... |
| * * * გზა უვრცესი... |
| * * * გმართებს ტირილი... |
| * * * გრძნობა აღელდა... |
| * * * გუგუნი ძველი ბუხრის... |
| * * * გული სავსეა იმავ ჩრდილებით... |
| * * * გულს ნუ მოიყვან... |
| * * * გულში მწუხარე ის მორევია... |
| * * * და ამაოდ გეძებენ... |
| * * * დაე, შეებას მკაცრად ჯარი ჯარს... |
| * * * დაიმახსოვნე დარიგება ჩემი, ოლია... |
| * * * დამნაშავე ხარ... |
| * * * დანისლულ მთის წვერს... |
| * * * დაჰქროლა სიომ... |
| * * * დგება თეთრი დღეები... |
| * * * დიდად მჭერმეტყველობენ... |
| * * * დიდის ჭრიჭინით... |
| * * * დღე მიილულა... |
| * * * დღე შემოდგომის ცივი... |
| * * * დღეები ღამეებს მისდევს... |
| * * * დღევანდელი დღე მიაგავდა... |
| * * * დღევანდელი დღის თვალი და ფიქრი... |
| * * * დღენო მშვენიერ სიყმაწვილისა!.. |
| * * * დღეს მაისი ფერში... |
| * * * დღეს ჩემი დღეა... |
| * * * ეфემერა - ეს არის სიტყვა საშინელი... |
| * * * ევროპა, როგორ არ იცი... |
| * * * ევროპაში რომ მუშა... |
| * * * ელექტროსადგურს აშუქებს მთვარე... |
| * * * ელვარე და ლომფერი |
| * * * ელვარე და ლომფერი... |
| * * * ერთს უბეში შენი წიგნი უბის... |
| * * * ერთხელ შენ დაჰხვენ... |
| * * * ერთჰანგა, ერთფერი... |
| * * * ეს გრძნობა სიბოროტედ... |
| * * * ეს იყო ოქტომბრის დამლევს... |
| * * * ეს იყო ცხრაას... |
| * * * ეს ოცი წელიწადია... |
| * * * ეს სურათი... |
| * * * ეს ძველი მუზა... |
| * * * ესე ქალი გამოვხატე ფარშავანგად... |
| * * * ექიმმა გამომიწერა... |
| * * * ეხლა ის დრო არი... |
| * * * ეხლა კი მშვიდობით! ნახვამდის!.. |
| * * * ეხლა ღამეა... |
| * * * ეხლა, ძვირფასო მოგონებავ... |
| * * * ეხლაც ბევრი სწერს ფერდზე... |
| * * * ვარ გალაკტიონ ტაბიძე... |
| * * * ვარდი კოკობი გადაფურჩქვნილი... |
| * * * ვარსკვლავთა ფიფქით გულია სავსე... |
| * * * ვდგევართ რატაციონის მანქანასთან... |
| * * * ველთა შორის გამოისმა... |
| * * * ვერ გიხსნის გენიალობა... |
| * * * ვერაფერით დამძალავდა ბედი... |
| * * * ვეფხვი კასპიის პირად |
| * * * ვიდექი ხიდთან... |
| * * * ვით მეომარმა... |
| * * * ვით პაპის პაპა გოლიათი... |
| * * * ვითარცა გედი ზღვისა... |
| * * * ვინ იფიქრებდა... |
| * * * ვინც ევროპას გავამგზავრეთ... |
| * * * ვის არ ახსოვს პატარა... |
| * * * ვისთვის უნდა იხედებოდეს ვინმე... |
| * * * ვიღაცა რეკავს ღამღამობით ზარს... |
| * * * ზღვა წყნარია ნამეტანი... |
| * * * ზღვისპირად შენი... |
| * * * ზღვისპირს დასახლებულხართ... |
| * * * თანდათან ბნელდება... |
| * * * თბილისის მთანი კლდიანნი... |
| * * * თეთრ თოვლის ქვეშ სიზმრებს... |
| * * * თეთრი იძახის: ჰოი, რუსეთი!.. |
| * * * თესავს და თესავს... |
| * * * თვითეული პოეტი... |
| * * * თვითონ ღელვაც რომ ნელდება... |
| * * * თუმც ცოცხალი ვარ... |
| * * * თუნდაც მშიერი პოეზია... |
| * * * იბრძოდნენ შურნი... |
| * * * იგი დაშორდა სამუდამოდ... |
| * * * ივრში დანიშნეს დემონსტრაცია... |
| * * * ილია მღერის... |
| * * * იმ ერთა ლიგას... |
| * * * იმ ვარდისფერ ატმებს მოვიგონებ კვლავ... |
| * * * იმ ნეტარ ღამეს, მშვიდს... |
| * * * ის ყველგანაა... |
| * * * ის წაიყვანა ოცნებამ მისმა... |
| * * * ის ჰიუგო... |
| * * * ის, როგორც დენდი... |
| * * * ისევ ერთად მივალთ მთვრალი... |
| * * * ისეთი დღეა... |
| * * * იფნის ბაღიდან... |
| * * * იფრთხიალა, ფრთა გაშალა... |
| * * * იქ, კუთხეში კი... |
| * * * იყავი ჩემთვის, იყავი ჩემთან!.. |
| * * * იყო დრო... |
| * * * იყო ვექილი ფრიად მართალი... |
| * * * იყო მდიდარი სახლის... |
| * * * კალამთან - გუთნის კვალია... |
| * * * კარს გაუღებენ მას წინაპრები |
| * * * კედელს, შექმნილს რაიმეთი... |
| * * * კორეკტურაც გადავდევი... |
| * * * ლაშქარი რომ შეიჭურვა... |
| * * * ლეგენდარული შენი დიდება... |
| * * * ლერწამო! ვერ მოგჭერ... |
| * * * ლონდონი სდუმს... |
| * * * მაგია მზისა... |
| * * * მათ ბევრი ჰყავთ ხელოვანნი... |
| * * * მალე ფერგადაშლილი... |
| * * * მან მოიტაცა ველები... |
| * * * მარგვლას რომ მორჩა გლეხობა... |
| * * * მას შემდეგ, რაც ზღვა და მიწა... |
| * * * მაღალ მთიდან ნიავი ჰქრის... |
| * * * მახსოვს ზამთრის შეღამება... |
| * * * მახსოვს ქარი სძრავდა... |
| * * * მახსოვს, როცა მხატვრებს... |
| * * * მდინარის პირს შუაღამით... |
| * * * მდუმარე სმენით... |
| * * * მე გულ-აღმა დავემხვე... |
| * * * მე ვუმღეროდი ნოემბრის ფოთლებს... |
| * * * მე თან წავიღებ უცხო მხარეში... |
| * * * მე თვითონ ვიცი ჩემი ამბავი... |
| * * * მე მარწმუნებდენ: ფოთლები გაჰქრა... |
| * * * მე მახსოვს მუშა... |
| * * * მე ქვეყნად ძეგლი მინახავს ბევრი... |
| * * * მე შენს სამარეს... |
| * * * მე წინდაწინვე ვთვრები... |
| * * * მე ხომ აქ ვყოფილვარ... |
| * * * მეტეორიტის, ბოლიდის ან მთვარის ნატეხის... |
| * * * მეტყვი: როგორც ეს გრიგალი... |
| * * * მეც იმ ჭაპანზიდვამ... |
| * * * მზადა ვარ მარად... |
| * * * მზე შენს ცდაში გადიხარა... |
| * * * მზემ ისრები შემართა... |
| * * * მზის სადღეგრძელოს |
| * * * მზის სადღეგრძელოს მარადი... |
| * * * მთაგორების ზემო... |
| * * * მთელი დღე წვიმის ეკიდა ქსელი... |
| * * * მთვარე კაშკაშებს... |
| * * * მთვარე ღრუბელქვეშ შუა-ღამისას... |
| * * * მთის მწვერვალებს... |
| * * * მიდიან, თუმცა ძალუძთ ისევე... |
| * * * მივქრივარ და სიყრმიდან... |
| * * * მითხარი ნანა... |
| * * * მისაყვედურებს ბევრი... |
| * * * მისდევს რგოლს რგოლი... |
| * * * მიყვარდა იმ დროს... |
| * * * მიყვარდა ჰანგი გრძნობით... |
| * * * მიჰქრიან ზვირთნი მოგონებათა... |
| * * * მოგონების ნაზი მტვერი... |
| * * * მორჩა! სტიქიის... |
| * * * მოწმეა რბევის და თარეშის ხვადგურის... |
| * * * მოხევის ქალო თინაო... |
| * * * მოხუცო სხივო, შენ კანკალებ... |
| * * * მშვენიერებით ვიპოვე, უცხო წალკოტი... |
| * * * მშვენიერი სიცოცხლე... |
| * * * მხოლოდ მსოფლიო... |
| * * * ნავი არ უნდა გასწირო შენი... |
| * * * ნათელი და მშვიდი... |
| * * * ნათქვამია - ხელი ხელს... |
| * * * ნაძვის ხეებს ელვარება... |
| * * * ნიავი, ია, ნარგიზი... |
| * * * ნიკო ყარალაშვილო... |
| * * * ო, დღეს შემოდგომაა... |
| * * * ო, მეგობრებო... |
| * * * ოდეს ართობს მტერს... |
| * * * ოდეს იყრების ომად ლაშქარი... |
| * * * ოდესღაც, სადღაც მარტოობაში... |
| * * * ოდესღაც, სადღაც... |
| * * * ორად გაიპო წითელი კლდე... |
| * * * ორი ზღვა შეხვდა ერთი მეორეს... |
| * * * ორი ქვეყანა... |
| * * * ორკესტრის ხმაში... |
| * * * ოცნებავ, ღმერთავ!.. |
| * * * ოჰ, ევა, ევა!.. |
| * * * ოჰ, სად, სადაა... |
| * * * პარიზი. ეს ხმა... |
| * * * პაციფიზმს აქვს თავის პრესა... |
| * * * პირველი ფოთლით იმოსება ტყე... |
| * * * ჟამი გადაშლის უგონობით... |
| * * * ჟუჟუნა წვიმამ შვება საერთო... |
| * * * რა ამაოდ გუგუნებს... |
| * * * რა არის ოქრო აჭარის... |
| * * * რა მიმზიდველი იყო ზღაპარი... |
| * * * რა მშვენიერი და კარგი... |
| * * * რა მშვენიერია ცა საქართველოსი... |
| * * * რა რიგ კარგია, სამშობლოვ... |
| * * * რა საწყაულით ჩემს ბედს... |
| * * * რა სიჩუმეა... |
| * * * რად მინდა მთვარე... |
| * * * რამდენჯერა ვთქვი... |
| * * * რატომღაც, როცა არემარეს... |
| * * * რაც ბედმა გითხრა... |
| * * * რაც მომმადლა ბედისწერამ... |
| * * * რაც ოცნებებმა მზიურ-ჰყვეს... |
| * * * რევოლიუცია თავისუფალი... |
| * * * რევოლიუციურ ქვეყნის მუშაკი!.. |
| * * * რიჟრაჟია, ჯერ ტრამვაი... |
| * * * რისთვის ჩაუწყდა... |
| * * * რკინის მკვნეტელი... |
| * * * როგორც ზღაპრული მზეთუნახავი... |
| * * * როგორც მენავემ ძველი სანავე... |
| * * * როდესაც ხალხთა ჟრიამულში... |
| * * * რომ არ ვიცი, რა დავწერო... |
| * * * როცა გარშემო ღამე ბნელია |
| * * * როცა ანტანტა... |
| * * * როცა ბულბული განთიადისას... |
| * * * როცა გარშემო ღამე... |
| * * * როცა დაეცა შური... |
| * * * საბჭოთა ხალხის გმირული... |
| * * * სად ელლინელთა მთაა... |
| * * * სადღაც დარჩა, შორს, სტოკჰოლმი... |
| * * * სადღაც შრიალებს ჭაობი ჭყვიში... |
| * * * საკითხი იბადება... |
| * * * სანამ ვიყავ ახალგაზრდა... |
| * * * სანაპიროზე... |
| * * * სარკმელი საღამომ... |
| * * * საქართველოს კარებს გასცდა... |
| * * * საღამო შემოდგომისა... |
| * * * საღამოვ, ვიცი, ბაღში შეხვალ... |
| * * * საღამოს მთების... |
| * * * საწყალ პოეტის შხამი და ჟანგი... |
| * * * სახეს გადაჰკრავს მოგზაურთა... |
| * * * სდგას ხეივანი სასახლის... |
| * * * სდუმს არემარე... |
| * * * სიმაღლეებზე აღმართულო... |
| * * * სიტყვა არ წამოგცდეს |
| * * * სიტყვა არ წამოგცდეს... |
| * * * სოციალისტურ წმინდათა-წმინდა... |
| * * * სპილოს ძვლისაგან... |
| * * * სულ ტყეა და ტყე... |
| * * * სხვები ჩხავიან, როგორც... |
| * * * ტალღები გლეჯენ ერთიმეორეს... |
| * * * ტფილისში არის ორგეი... |
| * * * ტყვიების ქარი და სისხლის წვიმა... |
| * * * უკანასკნელი საზღვარი... |
| * * * უმაღლეს მწვერვალთა მსუბუქო ღრუბელო! |
| * * * უნდა შეავსოს... |
| * * * უროებს, გრდემლებს... |
| * * * ურცხვად მიეშურება... |
| * * * უღრმესს, ურთულესს... |
| * * * უცხო მხარეში მივსდევ... |
| * * * ფაცხა მეგრული... |
| * * * ფერი მზესა და ქარს მოჰყავს... |
| * * * ფრთხილად და შიშით შევაღე კარი... |
| * * * ქალაქის გარედ... |
| * * * ქარი ქრის, ქარი ქრის, ქარი ქრის |
| * * * ქსენძიც ამბობდა... |
| * * * ქუხილო, გელით!.. |
| * * * ღრმა მწუხარება აღარც მანებებს... |
| * * * ყვავილთ სული მოგიპარავს... |
| * * * შემოსილი მძიმე ღრუბლით... |
| * * * შენ აღარ ხარ... |
| * * * შენ ემართლები მიმქრალ სახეებს... |
| * * * შენ მოელოდი - არა?.. |
| * * * შენი დიდება, სამშობლოო... |
| * * * შენს თეთრ შუბლზე თვით გენიის... |
| * * * შეცდომა ქვეყნად რაოდენია... |
| * * * შეხედე რა ცაა... |
| * * * შვენოდა ჰაერს ფოთლების ბნევა... |
| * * * შოთას „უკვდავი“-ს სახელდება... |
| * * * შორს არაა დღე... |
| * * * შორს რომ ჩანს, ის რა გემია?.. |
| * * * შუაღამეა... |
| * * * შუაღამეა... |
| * * * შუაღამისას, როცა მიდამოს... |
| * * * ჩამავალი მზის ფერადო კიდევ... |
| * * * ჩემთვის სანატრელია... |
| * * * ჩემო ზღვაო... |
| * * * ჩემს წინ ცაცხვის ხეს... |
| * * * ჩვენ ავაშენეთ მაღალი... |
| * * * ჩვენ არ გვინდა მომავალში... |
| * * * ჩვენ გავიარეთ სოხუმი, გალი... |
| * * * ჩვენ დავინიშნოთ ეს ადგილი... |
| * * * ჩვენი ალექსა... |
| * * * ჩვენი დღის ამბებს... |
| * * * ჩვენი ზღვის არ-მნახველებს... |
| * * * ჩვენი საზღვრები გადმოილახა... |
| * * * ჩვენს პოეტებს გაზაფხულზე... |
| * * * ჩუ, ძახილია... |
| * * * ჩურჩული - ულურჯეს ფარჩის... |
| * * * ცაზე მიდის ერთადერთი |
| * * * ცხელ უდაბნოის მხურვალე ქვიშით... |
| * * * ცხოვრება არ ღირს... |
| * * * ცხოვრება ჩემი უანკარეს ღვინის ფერია... |
| * * * ძველ დღეებზე რაოდენ ფიქრს იტევ... |
| * * * ძირს ერთა ლიგა... |
| * * * წავიდეთ ქარხნებში... |
| * * * წარსულს გუნდ-გუნდად გადაეფარა... |
| * * * წელიწადის ნაზო დროო... |
| * * * წვეთი წვეთებზე გადადის... |
| * * * წვიმა და ოფლი... |
| * * * წინად შენი სპეტაკი გზა... |
| * * * წინანდალელი ნათელა ... |
| * * * წყალტუბოდან ქუთაისში... |
| * * * წყნარად მისცურავს ნარნარი მთვარე... |
| * * * ხან წვიმაა, ხან დარია... |
| * * * ხანდახან, როცა გაზაფხულები... |
| * * * ხმები, ხალხში ყურმოკრული... |
| * * * ხომალდს მიჰყვება თოვლის მადონა |
| * * * ხშირად ვოცნებობ... |
| * * * ხშირად მე შემომხვდება... |
| * * * ჰიტლერის გულში უდავო... |
| * * * ჰქუხდა ხმოვანი ქარი... |
| * * *ენაზე აკრავს ხალხი... |
| ...რარიგ კარგია, სამშობლოვ, |
| 10 წლის წინად |
| 15 საუკუნე |
| 19 - ? |
| 1914 |
| 1917. თებერვალი |
| 1927. VI. ვენა |
| 1950 |
| 2 ენკენისთვე, 1941 წელი |
| 9 სიყვარული |
| ARS LONGA, VITA BREVIS* |
| AVE MARIA |
| AVE MARIA |
| N-ს |
| P. S. |
| TABES DʼORSALIS |
| VOILES |
| VOILES* |
| აბა, კარგად დაფიქრდი |
| აბა, რაა ეს? |
| აბისინელი ჯარისკაცი |
| აბისინელო! |
| აგერ გამოჩნდა ვარშავა |
| აგერა! აჰანდე! |
| ადამიანის ბორკილებში ჩაჭედვისათვის |
| ადრიანი გაზაფხული |
| აელვარებულ ღუმელთა შორის |
| ავადმყოფს |
| ავდარი |
| ავდრები |
| ავდრის მოლოდინი |
| ავდრის მოლოდინში |
| ავრორა |
| ავრორა |
| ავტო-მოტო-ველო |
| ავტომობილი |
| ავტომობილი და ურემი |
| ავტომობილი და ურემი |
| ავჭალას იქით |
| აზრი და სილამაზე |
| აზრი და სილამაზე |
| ათასის მხედველობა, ათასის იერი! |
| ათი ქალწული |
| ათი ქალწული |
| ათოვდა ზამთრის ბაღებს |
| ათოვდა ზამთრის ბაღებს |
| ათრობდა ხალხთა მწუხარება |
| ათრობდა ხალხთა მწუხარება |
| აი, რა დროს იგრძნო სიცოცხლის ფასი! |
| აი, რა მზის სიზმარია |
| აივანზე |
| აკაკის გარდაცვალების გამო |
| აკაკის ლანდი |
| აკაკის ლანდი |
| ალაზანთან |
| ალვები თოვლში |
| ალვები თოვლში |
| ალვის ხეები მშვილდისარს ხრიან |
| ალვის ხის გადარჩენა |
| ალის თასი |
| ალპები |
| ალუბლის ხიდი |
| ალუჩა, შვიდი წლის ბავშვი |
| ალუჩა, შვიდი წლის ბავშვი |
| ამ არემარეზე |
| ამ ბნელი ღამით |
| ამ ოდესმე მხიარულ.. |
| ამაო ცდა |
| ამაო ძახილი |
| ამაო ძახილი |
| ამაოებავ.. |
| ამერიკისა იმგვარ სცემს გული |
| ამირანი მიჯაჭვული |
| ამომავალ მზეს |
| ამუშავდი მანქანაო |
| ანგელოზს ეჭირა გრძელი პერგამენტი |
| ანგელოზს ეჭირა გრძელი პერგამენტი |
| ანდრე ჟიდი და ანდრე მალრო |
| ანძები |
| აპლოდისმენტი |
| არ არის იგი იმდენად ტკბილი |
| არ არის იგი იმდენად ტკბილი |
| არ განახლდება, არ დაბრუნდება |
| არ დაგავიწყდეს ოქროს საღამო.. |
| არ დაღუპულა |
| არ ვარ ობოლი ამ ქვეყანაზე |
| არ მინახავს შენი არე... |
| არ მინდა სიტყვა.. |
| არ ღირს იმ ერთ ცრემლად |
| არ ცხრებოდა ზღვა იოტით |
| არა აქვთ ზღვა |
| არა ერთი და ორი |
| არა ერთი ორი |
| არაგვი |
| არასდროს ბედი არ ყოფილა ისე ცბიერი |
| არასდროს ისე არ მენატრება თავისუფლება |
| არგონავტები ახალი დროის |
| არგონავტები ახალი დროის |
| არდაბრუნება |
| არიან დღენი |
| არიან დღენი |
| არის მკითხველი. |
| არმიელი ვარ |
| არსებობის გული |
| არც ერთ ეპოქას არ აქვს უფლება |
| არწივებს ჩასძინებოდათ |
| არხევს ახალი სიცოცხლის აკვანს |
| არხევს ახალი სიცოცხლის აკვანს |
| ასე რისთვის? |
| ასფალტი |
| ატმის რტოო, დაღალულო რტოო... |
| ატმის რტოო, დაღალულო რტოო... |
| ატმის ყვავილები |
| ატმის ყვავილები |
| ატომი |
| აუზისაგან |
| აუზისაგან |
| აუჩქარა ცხენმა გზაში |
| აფიშა, როგორ... |
| აფრიალებულ ყორნების გუნდი |
| აფხაზეთო, აფხაზეთო |
| აფხიარცა! |
| აქ ხილულ ოცნებას |
| აღარ არის მენესტრელი |
| აღარა გვყავს ილია |
| აღემატება ყოველგვარ ძალას |
| აღმოსავლეთი |
| აყვავილებულ ველებს სალამი |
| აყვავილებულ ველებს სალამი! |
| აწ კივილისთვის ირევიან |
| აწმყოს დიდება დიდი! |
| აჭარისტანის რუქა მრავალ ხვეული ხაზით |
| ახალ მერნების წყება |
| ახალ ტალღას |
| ახალ ცისკართან |
| ახალ ცხოვრებას გაუმარჯოს |
| ახალ წლის ღამეს |
| ახალგაზრდობა |
| ახალი გვერდი |
| ახალი გზებით |
| ახალი მეკვლე |
| ახალი მეკვლე |
| ახალი მზე |
| ახალი მოსახლეობა |
| ახალი „ნიკორა“ |
| ახლა - განა ისეთი დროა? |
| ახმაურდეს |
| ახსნა |
| ახსნა |
| აჰა, ბინდდება |
| აჰა, თენდება! |
| ბაგრატის ტაძრის ნანგრევებთან |
| ბავშვები კაფეში |
| ბავშვები კაფეში |
| ბავშვი გზად ვლიდა |
| ბავშვი გზად ვლიდა |
| ბავშვობის დღეები |
| ბავშვობის დღეები |
| ბავშვს ღიმილი არ უქრება |
| ბავშვს ჩაეძინა |
| ბავში გუგუსა და ჩიტი გუგული |
| ბალადა, დაწერილი გორის ციხესთან |
| ბალახები |
| ბანანები |
| ბარათაშვილი |
| ბარელიეფი |
| ბაღთან ძეგლია |
| ბაყაყი, მსგავსი დელაროკისა |
| ბაწარზე |
| ბედის იქით! |
| ბედისწერა |
| ბედნიერება |
| ბედს იქით |
| ბევრნაირი ახდა ნატვრა |
| ბერლინი |
| ბინდი ღამისა გაჰქრა |
| ბინდი ღამისა გაჰქრა |
| ბინდის სტუმარი |
| ბნელ ქიმერებში |
| ბოგემა |
| ბორის ნიკოლაიშვილს |
| ბოძთან ტრამვაის უცდიდა მგზავრი |
| ბრმა ცალი თვალით |
| ბრმა ცალი თვალით |
| ბრძოლა ღმერთთან |
| ბრძოლათა თასი |
| ბრძოლაში ვეძებ... |
| ბრწყინავს ვარსკვლავი |
| ბუნება მოქანდაკეა |
| ბუნების განახლება |
| ბუხართან |
| გააფთრებული რომ იყოს ვეფხვი |
| გაგონდება თუ არა |
| გადაეფარა იგი მრავალ ხმას |
| გადავიარეთ მრისხანე ზღვები |
| გადაუღებლად |
| გადია |
| გადმოფრენას ეს ყორანი |
| გავსცდით ხანდაკს |
| გაზაფხულდა |
| გაზაფხულია |
| გაზაფხულის მოლოდინი |
| გაზაფხულის ღამე |
| გაზაფხულის ღამე (ი-ს) |
| გაზი |
| გაიცანით - პაციფისტია |
| გაიცქირება მომავლისაკენ |
| გამარჯვებას თანაბრად სწერს |
| გამარჯობა, აფხაზეთო, შენი! |
| გამბედავო და მაგარო ხელო |
| გამოთხოვება |
| გამომეცხადე! |
| გამონაკლისი |
| გამოსალმება |
| გამოფხიზლება |
| გამოცოცხლება |
| გამოცოცხლება |
| გამძლეობა |
| გამხიარულდი, ბუხარო! |
| განახლდა გული |
| განახლდა გული |
| განთიადზე |
| განწირულება |
| გაოცდა უფრო |
| გარდაიცვალა სარა ბერნარი |
| გარდაცვალება |
| გაურკვევლობა |
| გახედე: კახეთი! |
| გახსოვდეს მარად! |
| გახსოვს? |
| გახსოვს? რა დრო იყო ის დრო! |
| გაჰქრენ ზაფხულის დღენი |
| გემზე |
| გემი "დალანდი" |
| გემი „დალანდი“ |
| გერმანიის დილა |
| გეტერა |
| გვადალკვივირი |
| გვიანი ოცნება |
| გვიანი ოცნება |
| გვინდა, ვეძიებთ, გვწყურის! |
| გვირაბებიდან |
| გზა ახალ-ახალ გადამთოვრების |
| გზა ბარსელონის და ვალენსიის |
| გზა გამარჯვების |
| გზად ვეშურები მგზავრი |
| გზაზე ფოთლები ყრია |
| გზაში |
| გზებზე გავედით |
| გიგანტი ყოველი დროის |
| გივიკი ავად არის |
| გობელენი |
| გოგონა |
| გორიდან |
| გოტიეს |
| გოტიეს რომანიდან |
| გრიგალი |
| გრიგალმა გადაიარა |
| გრიგალს, ქარიშხალს ვსვამთ ამის შემდეგ |
| გრძნობა, რომელიც დაკარგულია |
| გრძნობათა ფერფლი |
| გუბე |
| გულთა კავშირი |
| გული |
| გული გრძნობს |
| გული და მზე |
| გულო, რა გემართება? |
| გულო, რა გემართება? |
| გურიის მთებს |
| გუშინ, დღეს და ხვალ |
| გუშინ, მთელი დღე |
| და ბევრი რამ მინდა გიამბო |
| და გაფითრდა |
| და სისინებდენ, სისინებდენ ჩალის ღერები |
| დაბმული ჭინკა |
| დაბრუნდა გრძნობა და სისადავე |
| დაბრუნება |
| დაბრუნება |
| დაბრუნებისას |
| დაგიფარავენ |
| დაგიფარავენ |
| დადგა აგვისტო |
| დადგა აგვისტო |
| დადგება დრო სანატრელი |
| დავასაფლავეთ |
| დაიღუპა ის ხომალდი |
| დაიძინე!.. |
| დაიძრა ქვეითი ჯარი |
| დაიჯერე, თუ არ გჯერა |
| დალუქულ ფოლიანტთან |
| დამშვიდდი, ქარო! |
| დამშვიდობება |
| დამწველი თავის სიმშვენიერით |
| დამწველი თავის სიმშვენიერით |
| დანგრეული სახლი სოხუმში |
| დანგრეული ტაძარი |
| დარიალისა ვიწრო კლდეებში |
| დაუმეგობრდა |
| დაუძლეველი |
| დაფიქრდი, როგორ შრომობენ სხვები! |
| დაფნა |
| დაღამდება ტყეში ოდეს... |
| დაღლილ წამწამთ ქვეშ |
| დაღუპულთ - გამოუსვლელობისგან |
| დახუჭული თვალები |
| დაჰკა წერაქვი! |
| დაჰკარ, ორკესტრო! |
| დგება თეთრი დღეები |
| დგება ნაზი შემოდგომა |
| დგება შემოდგომა |
| დგება შემოდგომა |
| დგება შემოდგომა |
| დედა |
| დედოფალა |
| დემონსტრაცია ომის წინააღმდეგ |
| დიადი მონათება |
| დიდი მარაგი |
| დიდი ქალაქი |
| დიდი ხანია |
| დიდი, სახალხო! |
| დილა |
| დილა (რა კარგზე კარგი) |
| დილა სვანეთში |
| დილა. სკოლისკენ. მელანი. ჩანთა |
| დიმიტრი გულიას |
| დომინო |
| დრამა ერთი ბინისა |
| დრო |
| დრო |
| დროა |
| დროის უარმყოფელი |
| დროშა შრომისა |
| დროშები ჩქარა! |
| დროშები ჩქარა! |
| დუმილი |
| დღე |
| დღე გაფითრდა იაგუნდის |
| დღე გაფითრდა იაგუნდისა |
| დღეთა კარებთან ვდგავარ წუხილით |
| დღეთა კარებთან ვდგევარ წუხილით |
| დღეთა-გარდასულთა |
| დღემ გაიარა |
| დღემ გაიარა |
| დღეს დღეები ეცლება |
| დღეს მაისი ფერში ნაირ-ნაირშია |
| დღეს ჩამოვხსენი ფერადი რუკა |
| დღითი დღე ყოფნა შეიქმნა ძნელი |
| დღიურ პროზიდან |
| ედარებოდა შეშლილს |
| ედარებოდა შეშლილს |
| ედგარი მესამედ |
| ედგარი მესამედ |
| ევროპავ, გახსოვს? |
| ევროპაში |
| ევროპის დიპლომატი |
| ევროპის უფერული დღე |
| ეზო |
| ეიფელის კოშკზე |
| ელეგია |
| ელეგია |
| ელეგია (ლ.მ.) |
| ელეგია. |
| ელექტრონის საუკუნე |
| ელვარება |
| ეპიტაფიები |
| ერთ დროს |
| ერთი გავარდნილი კაცი |
| ერთმა წუთმა |
| ერთხელ დილით |
| ერთხელ... |
| ერთხელო - ჰყვება შარდენი... |
| ეროვნებათა მარში |
| ეს გრიგალია სიახლის |
| ეს გრიგალია სიახლის |
| ეს იყო თხუთმეტი წლის წინათ |
| ეს იყო ძველი, ნაცნობი აზრი |
| ეს ლექსი |
| ეს მშობლიური ქარია |
| ეს მშობლიური ქარია |
| ეს მძინარე მთა და ველი |
| ეს მძინარე მთა და ველი |
| ეს რა ნიაღვრებს ვეზუვი ისვრის? |
| ეს შეღამება |
| ეს წელიწადი |
| ეს წინათ იყო |
| ეს წინათ იყო |
| ესპანეთი |
| ესპანეთის გმირებს |
| ესტონეთს |
| ეფემერა |
| ეფემერა |
| ეფემერი |
| ეძიე ხვედრი |
| ეჭვი |
| ეხლა დამშვიდდა საქართველო |
| ეჯახებიან პლანეტები ერთი მეორეს |
| ვაგნერი |
| ვარ გენია რიმანელი |
| ვარდები |
| ვარდი სილაში |
| ვარდის ფოთოლი |
| ვარსკვლავთმრიცხველს რომ შეესწავლა |
| ვარსკვლავი |
| ვარსკვლავი |
| ვარსკვლავიანი კამარა ბრწყინავს! |
| ვეზუვი |
| ვერ გაიგონეს... |
| ვერსად, ვერასდროს... |
| ვერხვები |
| ვერხვები |
| ვესპერი |
| ვეფხისტყაოსნის აფხაზურ ენაზე თარგმნის გამო |
| ვიგონებ რა იმ მიქელ-ანჯელოს |
| ვიგონებ რა იმ მიქელ-ანჯელოს |
| ვიდრე ხვალ? |
| ვით აფეთქება |
| ვით გრიგალის შემდეგ ტყე-ველი |
| ვით ხეს ფოთლები |
| ვილანელი |
| ვილანელი |
| ვინ არის ეს ქალი? |
| ვინა სთქვა?! |
| ვისმენ დანატრულ ხმას |
| ვიცი მხოლოდ |
| ვოლტერის ძეგლთან |
| ვოლტერის ძეგლი |
| ვუალისა და ვიოლეს შესახებ |
| ვუალისა და ვიოლჲეს შესახებ |
| ვუსურვოთ ესპანეთს |
| ვწერ ვინმე მესხი მელექსე |
| ვჭექოთ მედგრად |
| ზაზე |
| ზამთარი ძნელი |
| ზამთრის მოტივებიდან |
| ზაჰესთან |
| ზევით ასწიეთ მზე, ზევით! |
| ზვირთები რბიან |
| ზღაპარი |
| ზღაპრებიდან |
| ზღვა არის ჩემი ლექსების თემა |
| ზღვა უფრო მკაცრი |
| ზღვა-ზღვა, მთა და მთა |
| ზღვაზე |
| ზღვაზე გრიალებს გრიგალი |
| ზღვაზე სცურავს ნაფოტივით |
| ზღვის ეფემერა |
| ზღვის პირად მდგარი |
| ზღვის ფსკერიდან |
| თავდადებულთა მილიონები |
| თავისუფლების გრძნობაში |
| თანამედროვე გიგანტიური ხმა უკარნახებს საუკუნეებს! |
| თანდათან, თანდათან ახალი ქვეყანა შენდება |
| თასი |
| თბილისის ზეცა მოწამეა |
| თეთრი ლანდებით |
| თეთრი ოცნება |
| თეთრი პელიკანი |
| თეთრი პელიკანი |
| თეთრი ქარები |
| თემა |
| თვალები |
| თვალებით თვალში |
| თვალს ნაზი და მთვარეული... |
| თვალუწვდენელი, დაუსაბამო |
| თვალუწვდენი ქვეყნის |
| თვალწინ ზღვა აღიმართა |
| თვით მიმოზა |
| თვითმფრინავით |
| თიბათვე გავიდა |
| თითქო არა აქ |
| თოვლი |
| თოვლი (ხეები თოვლით) |
| თოვლი იყო ირიბი, ალმაცერი |
| თოვლით და ყინვით |
| თრთის დასავლეთი |
| თუ ბრძოლა არ არის |
| თქვენ გართობდათ |
| თქვენი ბინა |
| ი. ა. |
| ი.ა. |
| იაგუნდა |
| იალქნები |
| იაპონელს კი ჰგონია |
| იარე, კაცი შენ აღარ გქვიან |
| იბარური |
| იბობოქრე |
| იდუმალი მეორე სახე |
| იერი |
| იერი |
| ითვლის თვითეულ მისხლით |
| ილია |
| ილიას მოტივი |
| იმ ატმებს გაუმარჯოს, იმ ატმის ყვავილებს |
| იმ ატმებს გაუმარჯოს, იმ ატმის ყვავილებს! |
| იმ დღეს რომ იყო |
| იმ ვარდისფერ ატმებს მოვიგონებ კვლავ |
| იმ ვენეციურ ხიდეზე |
| იმ სოფლიდან მეორე დღესვე წავედით გორში |
| იმედთა ნაცვლად |
| იმერლის მონოლოგი |
| ინგლისი და შეერთებული შტატები |
| ინდოელების იყო მიტინგი |
| ინტერვენცია |
| ინჲესა |
| იოველიადა |
| იპატი |
| ირაკლი, მომგები ასი ომის |
| ირაკლი, მომგები ასი ომის |
| ის |
| ის |
| ის გრიგალს ელის |
| ის დირიჟორი |
| ის მიდიოდა ქუჩაში ერთი |
| ის მიდიოდა ქუჩაში ერთი |
| ის ჩამოშორდა, როგორც სიზმარი |
| ის წაიყვანა ოცნებამ მისმა |
| ისევ ეფემერა |
| ისევ ეფემერა |
| ისევ მაისის მათრობს თვალები |
| ისევ მაისის მათრობს თვალები |
| ისევ მესხის გამოხედვა |
| ისევ მესხის გამოხედვა |
| ისევ ოცნება და სიყვარული |
| ისევ ოცნება და სიყვარული |
| ისევ ტყეში |
| ისმენდა ნევა ტყვიების ხმაურს |
| ისტორიის ახალი გვერდი |
| ისტორიის ბორბლების რიტმი მიგვაქანებს რიონჰესისკენ! |
| იქ პოეზიის ფრიალებს დროშა |
| იქ პოეზიის ფრიალებს დროშა |
| იქ, სადაც სინათლეა |
| იქაურ გულსაც დახედა დრომა |
| იქით ნუში, აქეთ ნუში |
| იქით ნუში, აქეთ ნუში |
| იღიმებიან სახლები |
| იყო |
| იყოს ასფალტის გასხივოსნება |
| იშლებიან ყანები |
| იშლებიან ყანები |
| იცვალნენ დრონი |
| იცვალნენ დრონი |
| იცოდეს ყველამ |
| იძინე, მთაო! თავისუფალო! |
| კავშირი გულთა შორის |
| კავშირი გულთა შორის |
| კაკლის ხე მთაწმინდაზე |
| კაკლის ხე მთაწმინდაზე |
| კანტატა |
| კარებთან გვიცდის ხელოვნებათ ძლიერი გროვა |
| კაფეში |
| კაცი სათვალეებით |
| კაცი, რომელმაც გაბედა |
| კახეთის მთვარე |
| კახეთის მთვარე |
| კვლავ აელვარდა ირმის ნახტომი |
| კვნესის ვოლტორნი |
| კიდევ რამდენს იტყვის ჟამთა გაქანება |
| კინო |
| კლარა ცეტკინა |
| კოლექტიური ხელების ეტიუდი |
| კოლხიდაში |
| კოლხიდის დაბლობზე |
| კორდზე |
| კორდიდან |
| კოსმიური ორკესტრი |
| კოღო - ანოფელესი |
| კოშკი |
| კრემლი |
| კრიზისისაგან თავის დაღწევა |
| კუმისი |
| ლამპარი |
| ლანდი - არაქვეყნიური |
| ლანკაშირში |
| ლაჟვარდ ცაზე დღეა თეთრი კრავების |
| ლაჟვარდ ცაზე დღეა თეთრი კრავების |
| ლარიქს სიბირიკა |
| ლაშქრული |
| ლეგიონები |
| ლენინგრადს |
| ლენინგრადში |
| ლენინი |
| ლენინის ორდენის მიღების დღე. 1936 წ. |
| ლექსი, დაწერილი უამინდობაში |
| ლილიან ფრთებით |
| ლილიან ფრთებით |
| ლოგოგრიფი |
| ლოდთან |
| ლოცვაზე უფრო |
| ლოცვისთვის |
| ლოცვისთვის |
| ლუმანიტე |
| ლურჯა ცხენები |
| ლურჯი ხომალდი |
| მაგიდა ალემბიკებით |
| მაგრამ მე რა ვქნა |
| მაგრამ მე რა ვქნა? |
| მაიაკოვსკი |
| მაინც დავიმსახურე |
| მაისი |
| მაისი (ნელი ნიავი) |
| მაისი ჰყვავის |
| მაისის ვარდი |
| მაისის ისრით |
| მაისის ისრით |
| მაისის ღამეს |
| მაისმა ისევ მომიტანა ლაჟვარდი ზღვები |
| მაისმა ისევ მომიტანა ლაჟვარდი ზღვები |
| მამია გურიელის საფლავზე |
| მამული |
| მამული, გესმის, როგორ გეძახის? |
| მამულო, სიცოცხლეო! |
| მარადისი იმედი |
| მარმარილო |
| მარმარილო |
| მარსი |
| მარტო არა ხარ |
| მარტოობა |
| მას გახელილი დარჩა თვალები |
| მას გახელილი დარჩა თვალები |
| მას სიკვდილის დროს ეჩვენებოდა |
| მასთან არიან |
| მასთან ბრძოლა |
| მატარებელში |
| მატარებელში |
| მატარებელში (სიახლეთ ნიაღვარი) |
| მატარებლიდან |
| მატარებლიდან |
| მაღალ მთაზედა ავაგე სასახლე ახალ-ახალი |
| მაღაროებში |
| მაღაროში |
| მაშ, გაუმარჯოს! |
| მახაჯირი |
| მახსოვს |
| მახსოვს ზაფხული |
| მგელი და ცხვარი |
| მგზავრის სიმღერა |
| მგზავრის სიმღერა |
| მგზავრის სიმღერა |
| მგლოვიარე სერაფიმები |
| მგლოვიარე სერაფიმები |
| მდიდარი მემკვიდრის საიდუმლო |
| მე ამ ყვავილებს |
| მე არა ერთხელ მქონია ფრთები |
| მე გამოვშორდი ავადმყოფ მხარეს |
| მე და ზამბახი |
| მე და ღამე |
| მე დავიბადე განთიადისას |
| მე ერთადერთი მქონდა წუხილი |
| მე ვინც მიყვარდა |
| მე ვინც მიყვარდა... |
| მე ვუკვირდები ამ უძირო ზღვას |
| მე მახსოვს მისი სახე |
| მე მესიზმრება |
| მე მიმღები ვარ, შენ კი სტუმარი |
| მე მოვალ |
| მე მოვალ |
| მე მძინარე ვარ... |
| მე ხომ სხვა ვარ |
| მეგობარ პოეტს |
| მეგობარს |
| მეგობარს (ღრმაა) |
| მეგობრის ხსოვნას |
| მეზღვაურთ ღვინო დაურიგდება |
| მეზღვაურს |
| მელანქოლიური მოსიმღერე |
| მეოთხე მხარე |
| მეოცნებე აფრებით |
| მეოცნებე აფრებით |
| მერი |
| მერის თვალებით |
| მერის თვალებით |
| მესაფლავე |
| მესხის გამოხედვა |
| მესხის გამოხედვა |
| მესხის დაბრუნება |
| მეტეხი იდგა რუხი, პიტალო |
| მეტეხი იდგა რუხი, პიტალო |
| მეხი მეხს, ქარი ქარს, ჩვენ კი მივსცეთ მხარი მხარს! |
| მეხსიერება |
| მზადება გასამგზავრებლად |
| მზე თვალებში ჩაგეწვეთება, და თვალს სინათლე მოემატება! |
| მზეა ისე მგზნებარე |
| მზეო თიბათვისა |
| მზის ამოსვლა |
| მზის კაშკაში |
| მზის კაშკაში (ეპოქა) |
| მზის ჩასვლა |
| მთა |
| მთაწმინდის იქით |
| მთაწმინდის მთვარე |
| მთებს გახედე! |
| მთელი დღე ვგრძნობდი |
| მთვარე მთას ამოეფარა |
| მთვარე ჭაში |
| მთვარე ჭაში |
| მთვარის ნაამბობიდან |
| მთვრალი მტარვალის სიკვდილი |
| მთვრალია ყოფნით, მთვრალია ცეცხლით |
| მიდიოდა თეთრის ჯარი |
| მიეც ქარიშხალს თავშესაფარი |
| მივალ, გადავკოცნი |
| მივალ, გადავკოცნი |
| მივარდნილი აივანი |
| მივარდნილი აივანი |
| მივაშუროთ |
| მივდიოდით ალაზნის ველად |
| მიმღერე რამე! |
| მისი ბუნება |
| მისი პათოსი |
| მისტერია წვიმაში |
| მიყვარს მარტო ქარიშხალი |
| მიცვალებულის ხსოვნა |
| მიცვალებულის ხსოვნა |
| მიცქირე თვალში |
| მიცქირე თვალში |
| მიწა გამოჩნდა |
| მიწა შეამჩნევს |
| მიწის თხრაში მთიელს ვერვინ სჯობნის |
| მიჰყევ, გაუგონე ბორბლებს! |
| მკვლელების კაფე |
| მოადგა ნაპირს ათასი ნავი |
| მოგზაურობა ვერცხლისფერი ბილიკით |
| მოგონება |
| მოგონება მშობლიური მხარის |
| მოგონება ყველაფრის შეიძლება, მაგრამ... |
| მოგონება ყრუ შესახვევის |
| მოგონება ჩვენი ჭალისა |
| მოგონება ჩვენი ჭალისა |
| მოგონებათ ცა |
| მოდის |
| მოდის მშენებელი, მოაქვს აგურები |
| მოდის ჭალების სული მცურავი |
| მოდის ჭალების სული მცურავი |
| მოედანზე |
| მოელვარე გზით |
| მოვა... მაგრამ როდის? |
| მოვა… მაგრამ როდის? |
| მოვიდა ახალ სანახაობათ |
| მომავალს რომ ეფერება |
| მომაკვდავი |
| მონაზონ ქალს |
| მონბლანი |
| მონმარტრზე |
| მონპარნასი |
| მოსვლას აპირებს წვიმა |
| მოსვლას აპირებს წვიმა |
| მოტორი მღერის |
| მოჩვენება ნანგრევებში |
| მოხუცი მწიგნობარი |
| მოხუცი ქალი |
| მრავალ შეხვედრით |
| მრავალი სული მონათესავე |
| მსახიობ ქალს |
| მსახიობის დღიურიდან |
| მტერს უნდა სძლიო |
| მუზა |
| მუსიკა |
| მუსიკა (მსუბუქი ფრთებით) |
| მუსიკა - უეცარი |
| მუსიკალური ფანტაზმა |
| მუშის სიტყვა |
| მუხა |
| მუხები |
| მფარველი იალქნები |
| მფრინავი |
| მღელვარება |
| მღვრიე ქარი |
| მღვრიე ქარი |
| მყინვარი |
| მშვენიერი და ძლიერი ადამიანისათვის! |
| მშვიდზე მშვიდი |
| მშვიდზე მშვიდი |
| მშვიდობიანი |
| მშვიდობიანი სიმღერა დების |
| მშობლიური ეფემერა |
| მშობლიური ეფემერა |
| მშობლიურო ჩემო მიწავ! |
| მშობლიურო ჩემო მიწავ! |
| მცხეთამდე |
| მცხეთიდან |
| მცხეთიდან |
| მწარე იავნანა |
| მწერალი გრიმში |
| მწვანე ბუმბერაზი |
| მწვანე ზოლი მთის |
| მწვერვალები ახალ მთების |
| მწვერვალები ახალი მთების |
| მწოლარე |
| მწოლარე |
| მწუხარება |
| მწუხარება შენზე |
| მწუხარება შენზე |
| მხარ მხარს, მხარი მხარს! |
| მხედარი ქალი |
| მხედარს ბრძოლების იტაცებს ჟინი |
| მხეცის ბრჭყალებში მყოფი ლირიკა |
| მხოლოდ ბრძოლების სურვილით სავსეს |
| მხოლოდ ბუნება |
| მხოლოდ გული... |
| მხოლოდ ნანა |
| მხურვალე სალამი პროლეტარულ მწერლებს! |
| ნ. ბარათაშვილი |
| ნავთი, ქვანახშირი, ოქრო, ჰაერი |
| ნავთიანი ადგილის ბურღვა |
| ნავთის ამოღება |
| ნავთის კოშკები |
| ნავთის ცისტერნები |
| ნავით - უკვდავებისაკენ |
| ნაწყვეტები |
| ნაწყვეტი ძველი წერილიდან |
| ნეაპოლში |
| ნეგორელოე |
| ნიავი |
| ნიაღვარი |
| ნორჩი ყვავილი |
| ნუ გენანება ხმის გამეტება |
| ნუ დავკარგავთ ხსოვნას |
| ნუ მიატოვებ ლექსს უთვისტომოდ |
| ნუგეში |
| ნუგეში |
| ო, გადავეშვათ უფიქრებლად |
| ო, გიპოვე |
| ო, სიხარულო, სიხარულო |
| ობელისკი |
| ობელისკი |
| ოთხი დემონი |
| ოთხი დრო |
| ოკეანე |
| ომნიბუსით |
| ოპერიდან გამოვიდა გვიან |
| ოპერის თეატრთან |
| ორატორია |
| ორი |
| ორი ასული ნეტარი |
| ორი ასული ნეტარი |
| ორი ზარი |
| ორი მილიარდი |
| ორი მრისხანე სტიქიის ბრძოლა |
| ორი პოეტი |
| ორი სამყარო |
| ორხიდეები |
| ოფორტი - ცარსკოე სელო |
| ოქრო |
| ოქროს ტყავები |
| ოქტავები |
| ოქტომბერის გამარჯვებისთვის |
| ოქტომბრის გემი |
| ოქტომბრის სიმფონია |
| ოქტომბრის სიმფონია |
| ოცნება აჭარისწყალთან |
| ოცნება ბორკილებში |
| ოცნება კლდეზე |
| ოჰ, როგორ მსურდა! |
| პა-დე-კალე |
| პარალელი |
| პარიზელები უჩივიან მოწყენილობას |
| პარიზის კომუნა |
| პარიზის სეზონი |
| პარიჟი |
| პატარა პიერი |
| პიონერო, იყავ ღირსი... |
| პირველ თაველებს |
| პირველი ენკენისთვე |
| პირველი ვარდი |
| პირველი მაისი |
| პირველი მაისი |
| პირველჯერ |
| პირიმზე |
| პირიმზეს |
| პლაკატების კივილი |
| პოეზია |
| პოეზია - უპირველეს ყოვლისა |
| პოეზია - უპირველეს ყოვლისა! |
| პოემა ვეფხვისა |
| პოეტი და მასა |
| პოეტი და ოქტომბერი |
| პოეტი, ვინაც წრფელია გულით |
| პოეტის შეხვედრა მოჩვენებასთან რევოლიუციის მუზეუმის წინ 7 ნოემბერს, 1927 წ. |
| პოეტს |
| პოეტს |
| პოლკი |
| პორტრეტი |
| პრესა |
| პრესა |
| პრიმიტივი |
| პროლოგი |
| პროლოგი 100 ლექსის |
| პუშკინი პარიზში |
| ჟ-ს |
| ჟამთა ბორანი |
| ჟამსა სევდისას |
| ჟენევის პირად მდგარო ტირიფო! |
| რა დამშვიდებით გადავცქერი მსოფლიო ღელვებს |
| რა დამშვიდებით გადავცქერი მსოფლიო ღელვებს |
| რა დროს რომანსეროა |
| რა ვქნა?.. |
| რა მშვენიერი იყო ნამი! |
| რა მშვენიერი მინდვრებია |
| რა საჭიროა სიტყვები? მჯერა |
| რა სევდიან ნანას ამბობს ქარი... |
| რა სევდიან ნანას ამბობს ქარი... |
| რა ღრიანცელში ვიდოდა გემი |
| რა ღრიანცელში ვიდოდა გემი |
| რა ცაა! |
| რაა ახალი? |
| რაა ეს გრძნობა? |
| რად მინდა ქვეყნად ცხოვრება |
| რადიო |
| რამდენი დარჩა გაუგებრობა |
| რამდენიმე დღე პეტროგრადში |
| რაოდენი |
| რას ნიშნავს, ზღვა ახმაურდა? |
| რას ჰკივის ქუჩა? |
| რასაც სარაცინი წინად... |
| რაც იქნეს - იქნეს |
| რაც იქნეს იქნეს |
| რაც უფრო შორს ხარ |
| რაც უფრო შორს ხარ |
| რევოლვერი |
| რევოლუციის ნიაღვრები |
| რევოლუციონერის ხსოვნას |
| რევოლუციონურ საქართველოს |
| რევოლუციონური საქართველოს ცხოვრების ფურცლებიდან |
| რეიმსი |
| რეინი |
| რეცეპტი |
| რიონჰესით საქართველომ მონახა ახალი ხმები და სახეები |
| რისთვის? |
| რისთვის? (რისთვის ყრმობაში) |
| რიცა |
| რკინის ანგელოზი |
| რკინის ჯაჭვით |
| როგორ არ გახსოვს ბავში აღტაცებაში მყოფი |
| როგორ არ იცით, თუ რა ძალაა |
| როგორ ებრძოდენ ზარებს ზარები |
| როგორც აჩრდილი |
| როგორც კი დილა გათენდება |
| როგორც სატანა |
| როგორც სიზმარი |
| როგორც სიზმარი |
| როგორც სინათლე მოხეტიალე |
| როგორც წუხილი არაგვის კიდის |
| როდესაც მთვარით... |
| როდესაც ყველას სძინავდა |
| როდის ენანება წუთისოფლის დატოვება? |
| რომანსი |
| რომანსი |
| რომელი საათია? |
| როცა აკტეონი, ძეჲ არისტეას |
| რური |
| რუს პოეტს |
| რუსთაველი პარიზში |
| რუსთავი |
| საახალწლო |
| საახალწლო ეფემერა |
| საგურამო |
| საგურამოს ჭიჭინობელა |
| სად დასასრული იყო |
| სად იყო სმენა და გაგონება? |
| სად იყო სმენა და გაგონება? |
| სად? |
| სადაც ალპებია, ველად |
| სადაც ეხლა ზვირთებს სძინავთ |
| სადღაც კი... |
| სადღაც მინახავს |
| სადღაც, ყინულზე ცეცხლი ანთია |
| სადღეგრძელო |
| სადღეგრძელო იყოს მისი |
| საიდანაც მზე მოდიოდა |
| საკაცე, ჩანთა, აირწინაღი |
| სალამი ახალგაზრდობას |
| სალამი მაისს |
| სამარესთან |
| სამარესთან |
| სამგლოვიარო ეტლების ფრენა |
| სამი ღრუბელი |
| სამოცდაათი წლის პოეტი ქუჩაში მიდის |
| სამრეკლო უდაბნოში |
| სამშობლო შავი ლიუციფერის |
| სამშობლოს |
| სამშობლოსათვის |
| სამშობლოში |
| სამხედრო გზაზე |
| სანამ არ დამსხვრეულან |
| სანამ შორს იყავ |
| სანაპირო რაზმი |
| სანატორიუმში |
| სანთელი |
| სანთლები |
| სარეცელთან |
| სარკმელთან |
| სასაფლაოზე |
| სასაფლაონი |
| სასახლე ძველი |
| სასიკვდილო მწუხარება |
| სასწაულს |
| სასწაულს |
| სატანა, დირიჟორი მსოფლიო ორკესტრისა |
| საუბარი ედგარზე |
| საფლავი |
| საქართველოს ვარსკვლავი |
| საღამო |
| საღამო |
| საღამო (ეხლა ასეთი სიმართლეც) |
| საღამო (მთის) |
| საღამო (მნათობი) |
| საღამო პარიზში |
| საღამო პარიზში |
| საღამო სოფლად |
| საღამოხანად |
| საყვირმა დაჰკრა |
| საშემოდგომო ოკტავები |
| სახლი ტყის პირად |
| სევილია |
| სერენადა |
| სთვლემს ტყის ნაპირი |
| სიბერე |
| სიბერე |
| სიზმრები |
| სიკვდილი მთვარისაგან |
| სიკვდილის ბრჭყალებში |
| სილაჟვარდე ანუ ვარდი სილაში |
| სილაში ვარდი |
| სიმფონია მცენარეების |
| სიმღერა |
| სიმღერა სასოწარკვეთილისა |
| სიმღერის მინდა მე წამოწყება |
| სინამდვილეში ოცნებისას |
| სინანული |
| სიონის მტრედო! |
| სიტყვა და ლოცვა |
| სიტყვა პოეტის |
| სიშორით შენით |
| სიჩუმეა |
| სიცივეში |
| სიხარული ბრძოლაში |
| სიხარულით გავალ ხალხში |
| სმენას ტალღების გრგვინვა კვლავ სწყურის |
| სროლის ხმა მთაში |
| სტიროდა სული ცისფერ ღვინოებს |
| სტრიქონები |
| სტუმრად |
| სულ ადვილია რწმენა |
| სულ მალე |
| სულ რამდენიმე წლის წინ |
| სული მწუხარე |
| სული უსახლო |
| სუროშემოხვეული |
| სჩანს, ახლოა ქარიშხალი |
| სხვა ზღვა სადაა ასეთი? |
| სხვა... ყველაფერი... |
| სხვაგან სადაა |
| სხვადასხვა გული |
| სხვისი სისპეტაკე უფრო აგიჟებს |
| სხივი ტალღებში |
| ტალახში |
| ტალღებთან შებმა |
| ტბა ალპიურ ზონაზე |
| ტირიფი, დარგული ალფრედ დე მიუსეს სამარესთან |
| ტრანსპორტი |
| ტრიოლეტები |
| ტუია |
| ტუტკუს |
| ტფილისი |
| ტფილისი ღამით |
| ტფილისს სძინავს მძიმე ძილით |
| ტყე |
| ტყე დაბურული |
| ტყემ წამიყვანა! |
| ტყეში |
| ტყვარჩელთან |
| ტყვარჩელი |
| ტყვია-წამალის ბოლი |
| ტყის პირად |
| უბედურ საათს არვინ დაგიცავს |
| უბინაო ბავშვები |
| უბინაო ბავშვების შესახებ |
| უბინაო დედა |
| უდაბნო |
| უდიადესი თუ რაიმე მოვა ხმელეთზე |
| უეცარი ქალაქი |
| უკანასკნელ დღეს |
| უკანასკნელი დეპეშა |
| უკანასკნელი დღე |
| უკანასკნელი თანამგზავრი |
| უკანასკნელი მატარებელი ექსკლიუზივი |
| უკანასკნელი ღრუბელი |
| ულევი, უანგარიშო |
| უმაღლეს მწვერვალთა მსუბუქო ღრუბელო |
| უმუშევარი |
| უმშვენიერეს კიბეზე |
| უნაზესი ხელნაწერი |
| ურიცხვ დროშებში |
| უსიყვარულოდ |
| უცებ შემკრთალი ღამე |
| უცებ შემკრთალი ღამე |
| უცნაური სასახლე |
| უცნობი |
| უცნობი მხატვრის ვნახე ნახატი |
| უცნობი ქუჩის დასასრულთან |
| უცხოელ პოეტს |
| უცხოელი ბავშვი |
| უცხოელი პოეტი |
| უხილავი |
| ფანტაზია |
| ფანტაზია (ფრთები რომ მქონდეს) |
| ფანტასტიური იმპერატორი |
| ფარდების შრიალი |
| ფარვანა |
| ფარულ ტკივილებით |
| ფედია ჩუდეცკის |
| ფერად-ფერადი |
| ფეხით დიდებისაკენ |
| ფირუზისფერ ტალღებზე |
| ფიქრები სამშობლოზე |
| ფიქრი |
| ფიქრი თვალს აწევს... |
| ფიჭვი ბიჭვინთის |
| ფოთლები |
| ფოთლების ლანდი |
| ფოთლების შრიალი |
| ფრაგმენტი |
| ფრაგმენტი |
| ფრანგს მისდევს ინგლისელი |
| ფრთხილად |
| ფრინველები ზღვას გაჰკივიან |
| ქალავ! |
| ქალავ! |
| ქალაქი სიბნელეში |
| ქალაქი წყალზე |
| ქალაქი წყალზე |
| ქალაქი წყალქვეშ |
| ქალაქისაკენ |
| ქალაქისაკენ |
| ქალაქისკენ ურმულით |
| ქალაქში |
| ქალი და ხელოვნება |
| ქალის ქანდაკება |
| ქალმა დამწყევლა ლამაზმა |
| ქალს მთებიდან |
| ქალწული |
| ქალწულის ოცნება |
| ქანდაკება |
| ქარბუქი მუსიკის ხმათა |
| ქარებმა კარი შემოაჯახეს |
| ქარებს ქარობა |
| ქარებს ქარობა! |
| ქართული ორნამენტი |
| ქართული ორნამენტი |
| ქარი |
| ქარი |
| ქარი ამწევი ფარდის |
| ქარი ამწევი ფარდის |
| ქარი არხევდა იტალიანურ შობის ხეს ტრიპოლისში |
| ქარი არხევდა იტალურ შობის ხეს ტრიპოლისში |
| ქარი მოგონებათა |
| ქარი მოგონებათა |
| ქარი მღერის თავისუფალ ხეტიალს |
| ქარი ქანაობს ქნარად |
| ქარით დატირებული |
| ქარის პირდაპირ |
| ქარიშხლის შემდეგ |
| ქარმა ბუდიდან ყვავის ბახალა |
| ქარმა ბუდიდან ყვავის ბახალა... |
| ქაჯები, ალები, ჭინკები |
| ქებათა ქება ნიკორწმინდას |
| ქვიშა ზღვისპირად |
| ქიმერა |
| ქიმიურ საგნებთან |
| ქრისტე |
| ქრონიკა ერთი დღის |
| ქუჩა |
| ქუჩა |
| ქუჩაზე |
| ქუჩის მომღერალი |
| ღამე |
| ღამე დღეს შეხვდა |
| ღამე ხეობაში |
| ღამევ, რა მოგივიდა? |
| ღელავდენ... |
| ღვინისფერო მდინარევ! |
| ღვინოს დააბრალებენ |
| ღრუბელს |
| ღრუბლები ოქროს ამურებით |
| ღრუბლები ჰგვანან ამღვრეულ ტვინებს |
| ყანები |
| ყვავილები |
| ყვავილები - წუთები |
| ყვავილები და ღვინო |
| ყვავილების ქალი |
| ყვავილებს თეთრებს |
| ყვავილს |
| ყვავის სიმღერა |
| ყველა საქმეები |
| ყველა შანდალში ჩაჰქრა სანთელი |
| ყველა წითელარმიელი იდგეს, როგორც ლომი |
| ყველას რაიმე აქვს სახსოვარი |
| ყველაფერმა იცვალა ფერი |
| ყველგან დირიჟორად არის ინჟენერი |
| ყვითელი ფოთოლი |
| ყვითელი ფოთოლი (ბავშვობისას) |
| ყინვის ძალა |
| ყოველი დღე |
| ყორანი |
| ყორანის ცრემლები |
| შადრევნების ვედრება |
| შავი ზღვის პირად |
| შავი სვეტები |
| შავი ღრუბელი |
| შავი ყორანი |
| შავით შემოსილხარ, როგორც ელეგია |
| შედუღება ოცნებასა და სინამდვილეს შორის |
| შემდეგაც, მაინც |
| შემოდგომა |
| შემოდგომა |
| შემოდგომა „უმანკო ჩასახების“ მამათა სავანეში |
| შემოდგომაა |
| შემოდგომის დილა |
| შემოდგომის დღე |
| შემოდგომის მოტივებიდან |
| შემოდგომის ფრაგმენტებიდან |
| შემოდგომის ფრაგმენტი |
| შემოდგომის ყვავილები |
| შემოსილნი გამჭვირვალე ბლონდებით |
| შემოსილნი გამჭვირვალე ბლონდებით |
| შემოქმედება |
| შენ აღტაცებით ისევ ენთები |
| შენ გვიანდები |
| შენ გვიანდები! |
| შენ და შემოდგომა |
| შენ ერთი მაინც... |
| შენ ზღვის პირად |
| შენ ზღვის პირად |
| შენ ზღვის პირად (ზღვას საღამო ედებოდა) |
| შენ თუ მოელი? |
| შენ ისვენებდი |
| შენ რაღას იტყვი, ყანა? |
| შენ რაღას იტყვი? |
| შენ ყოველთვის კარგი ხარ |
| შენი სადღეგრძელო |
| შენი სადღეგრძელო |
| შენი ღიმილი |
| შენს სიყმაწვილეს ახსოვს |
| შენს ფენილზე მიდი-მოდის |
| შენს ცისფერ თვალებს |
| შერიგება |
| შერიგება |
| შერიგება |
| შესდგა ცხენი |
| შეტაკება |
| შეფფილდი |
| შეღამება |
| შეშლილივით დააღებს კარებს |
| შეცდომა |
| შეხედე! |
| შეხედეთ, მიწა! |
| შვებული |
| შვეიცარია |
| შინდისის ჭადრებს |
| შიშველი |
| შიშველი |
| შიში |
| შორი ალერსი |
| შორი ყინული კავკასიონის |
| შორი ხმა ლოკომოტივის |
| შორს იალქნები სჩანან |
| შრიალებს ჩალა |
| შრომა და მოსვენება |
| შრომა ერთად ერთი |
| შრომა მეცნიერებასთან მჭიდროდ დაკავშირებული |
| შრომა ხმაურობს - ხმაურობს პოეზია! |
| შრომის გვირგვინით |
| შუადღის გულმოდგინება |
| შუაღამისას |
| შურიანი პოეტი |
| შუქი |
| ჩაკეტა კარი |
| ჩამავალი მზე |
| ჩარდა ამთა |
| ჩაჰკეტა კარი |
| ჩემი გულია დღეს ეს შავი ზღვა |
| ჩემი გულია დღეს ეს შავი ზღვა |
| ჩემი ვარსკვლავი |
| ჩემი მეეტლე |
| ჩემი სიმღერა |
| ჩემი სიმღერა |
| ჩემო მადონნავ! |
| ჩემს ყრმობის ხანში |
| ჩემს ძვირფას შინატეხელს |
| ჩვენ |
| ჩვენ აზია ვართ |
| ჩვენ არ გვინდა სხვისი რბევა, ჩვენ არ გვინდა ომი |
| ჩვენ ვხვდებით ისევ |
| ჩვენ შევქმენით, ჩვენი არის |
| ჩვენ შენთანა ვართ, დოლორეს! |
| ჩვენ, არა ერთი ცხოვრების კიდე... |
| ჩვენ, პოეტები საქართველოსი |
| ჩვენ, პოეტები საქართველოსი |
| ჩვენი არმია გზას მიჰყავს მზიანს |
| ჩვენი დრო ისევ რუსთაველს ელის |
| ჩვენი ელვარე ოქროს ეპოქა |
| ჩვენი კოდორი |
| ჩვენი მნათობი ცეცხლის ფერია |
| ჩვენი ჟურნალი |
| ჩვენი შავი ზღვა |
| ჩვენი ჯარი ძლიერია, მაგრამ სხვა სიძლიერით |
| ჩვენში და მათთან |
| ჩუმი შრიალით ხის ფოთლები მეგებებიან |
| ცა თოვლით ფენილი |
| ცად აზიდულა, ვით მარმარილო |
| ცაზე ლეგიონი სცურავს ვარსკვლავების |
| ცამეტი წლის ხარ |
| ცამეტი წლის ხარ |
| ცელი კივის |
| ცეცხლი ქუთაისში |
| ცეცხლი, მახვილი |
| ცისფერი |
| ციხის ნანგრევებთან |
| ცხენით ხიდზე |
| ცხოვრება ჩემი |
| ცხოვრება ჩვენთვის მოცემული |
| ცხოვრებასთან |
| ცხრაას თვრამეტი |
| ძველი და ახალი ხიდი |
| ძველი მოტივით |
| ძველი ჟურნალები |
| ძველი რვეულიდან |
| ძველი წიგნების გვერდებს არეულს |
| ძველი წისქვილი |
| ძველი ხელები წყდება კალიპსოს |
| ძველისძველ ღვინოს |
| ძია, ვის ეძებთ |
| ძირს მუქთახორა |
| ძირს პაციფიზმი! |
| ძირს ცინიზმი |
| ძმურად შევკავშირდეთ |
| წამი წამს ეზიდება |
| წამყე ბეთანიისაკენ! |
| წარსულის ჩრდილები |
| წარწერა ანატოლ ფრანსის სურათზე |
| წარწერა წიგნზე |
| წარწერა წიგნზე |
| წარწერა წიგნზე „მანონ ლესკო“ |
| წარწერა ხოვლეს ორნამენტზე |
| წარწერები |
| წელიწადები წავლიან ძველნი |
| წელიწადები წავლიან ძველნი |
| წერილები კოშკიდან |
| წერილი მეგობრებისადმი |
| წერილი სოფლიდან |
| წერილიდან მისდამი |
| წვიმის გრძელ-გრძელი დიაგანალი |
| წიგნები - ზღვაა |
| წიგნის შესახებ |
| წიწამურში რომ მოკლეს ილია |
| წიწამურში რომ მოჰკლეს ილია |
| წუთი |
| წუთი |
| წუხელი, ღამით ქარი დაჰქროდა |
| წყალს იქით რომ ერთი სახლია... |
| წყნარი ზღვა |
| ჭარხალი |
| ჭიანურები |
| ჭმუნვარება |
| ჭოტი |
| ხალხი და „მთავრობა“ |
| ხალხი ირევა, ხალხი ფუსფუსებს |
| ხალხის გენია, ხალხის ნიჭი |
| ხალხური მოტივებიდან |
| ხან უფსკრულები, ხან მწვერვალები |
| ხანდახან მშფოთვარ ქალაქის ხმაში |
| ხატის წინ |
| ხელები |
| ხელები |
| ხელოვნება |
| ხვალ მაისია |
| ხვალემ იზრუნოს ხვალისა |
| ხიდი რიალტო მთის მდინარეზე |
| ხმამაღლა |
| ხმამაღლა! ხმამაღლა! ხმამაღლა! |
| ხმოვანი კინო |
| ხომალდი კაპზე |
| ხომალდისას ვისმენ რჩევას |
| ხომლი |
| ხსოვნას |
| ხსოვნას |
| ხუთწლედი ოთხ წელიწადში |
| ჰაერი |
| ჰამლეტის ქნარით |
| ჰანრი ბარბიუსი კონგრესზე |
| ჰე, მამულო! |
| ჰე, მამულო! |
| ჰეინეს სტრიქონის გამო |
| ჰიმნი |
| ჰიმნი ქართულ ანბანს |
| ჰორიზონტი ოდნავ ღელავს |
| ჰორიზონტიდან ზენიტამდე |
| ჰქროდენ სიონი |
| „აი - ია“ |
| „ლუმანიტე“ |
| „ჩარდა ამთა“ |
| „ჩემო იარალი“ |
| „ხვალემ იზრუნოს ხვალისა“ |
